İnsan umudu taşıdı, kimisi kırdı umudu. Lâkin kiminin sahip olduğu tek şey oydu, hepsi buydu.

Yeni insanlar tanımak istiyorum, geçmiştekilere benzemeyen..

Hiç düş kırıklığına uğramayanlar, hiç umut beslememiş olanlardır.

Ben Kendimi yaşamdan pek bir şey ummamaya alıştırdım.

Ümit gidince, yaşamak zevki de gider.

Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

Kötü insanları tanıma senesi... Can çekişmekte adımın 5 hânesi, yaşamdan soğumamın çoktur bahanesi. Günden güne yırtılmakta kalbimin 12 perdesi. Korkutur cesaretimi iradesizlik sillesi.

Sıkıntı sıktığın zaman patlayan sivilce. Düşünmelisin sivilce, enine boyuna bütünce. Beter eder düşünce. Diz kapakların kanar düşünce, iblis dalga geçer kananla sertçe. Ben baktıkça ağaçlara, kalbimin kuşları konmak ister dallara. Önceden inanırdım ne yazık ki fallara. Onlarla yitirilen sahipsiz yıllara, derken elvedâ; bir dize daha karala.

Her fotoğrafın bir geçmiş bir de gelecek yüzü vardır. Ne kadar eski olsalar da, ben bütün fotoğrafların gelecek yüzüne bakarım.

Umudunuz bitmeden ömrünüz bitmesin!

Kimse bilmez bir ömür sürüklendim. Her sabah yeniden ümitlendim. Bakıp aynaya ne sözler verdim.

Yaşadım da yoruldum, bir ağır-işçi gibi, Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi. Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım, İşledim de işledim bir hüner-işi gibi. Horlandı, beğenildi; inandım, alınmadım, Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi. Zor dönemler olmadı-değil, olsundu, oldu, Ne koştum ne de durdum kaçak gidişi gibi. Bu konuyu burada bırakıyorsam birden, Olmasın diyedir bir şeyin bitişi gibi.

Ümit, benim ruhumun zarurî ihtiyaçlarındandır. Bir nebat nasıl gıdasız, havasız ve ziyasız duramazsa, benim ruhum da ümitsiz yaşayamaz.

Geçiyordum, hayal kırıklığına uğradım.

Dünün bugün fazla kullanmasına izin verme.

Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz.

Umut her şeyin iyi sonuçlanacağını hissetmek değildir. Umut, yaşam ve çalışmanın bir anlamı olduğunu hissetmektir.

İşte ben hep böyle garip mahzun, Bir şey beklermişcesine yaşıyorum…

Felsefenin dediği doğru. Hayat geriye doğru anlaşılır. Ama burada bu cümleyi unutuyoruz: ileri doğru yaşanmalı!

Bizi yaşamanın ağır yükünden ve ıstırabından kurtaran tek sözcük sevgidir.