İnsanlar değerli olmayı unuttular, önemli olmaya çalışıyorlar.

Fikirlerin kanatları vardır, kimse insanlara ulaşmasını engelleyemez.

Ne kadar bilmese de halk hüner-mendi tanır.

Tanrı ile barış içindeyim. Benim çatışmam insanlarla.

Hayvanları kafeste görmeye tahammülüm yok. İnsanlar özgür olmalılardır.

Ah, benim hesaplarım olmasaydı, derler insanlar, İndirgenir miydi yıl daha iyi belirgenliğe? Onlar yalnız silip atmak içindiler Takvimden. Daha doğmayan Yarını, ve ölen Geçen günü.

Birisi, İmam'ın huzurunda: "Allah'ım, beni kullarına muhtaç kılma." dediğinde şöyle buyurdu: "Öyle değildir. Çünkü insanlar birbirlerine muhtaçtır"; fakat sen şöyle de: "Allah’ım beni kötü kullarına muhtaç kılma."

"Halkın en değerlisi kimdir?" diye sorduklarında: "Dünyayı kendisi için bir değer bilmeyen kimsedir." buyurdu.

Genç biri arkadaşlara değil kalabalığa ihtiyaç duyar.

Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti; ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.

Birlikte gülündü mü insan rahatlıyordu. Neden insanlar durup gülmüyorlardı?

Bugünkü benim son aldanışım olmayacak. İnsanlara güveniyorum.

İnsanları yalan söylediklerinde dinlemeyi severim. Çünkü olmak istedikleri ama olamadıkları insanları anlatırlar...

Belki de insanlar kendi kendilerine düşünmek, hayaller kurmak için yeteri kadar yalnız kalamadıklarından anlayışsız oluyorlardı.

Biz önceden küçük şeylerle mutlu olan insanlardık. Sonra aklımıza sevda diye bir şey soktular, toparlanamadık.

On binlerce, milyonlarca insan beni izler hedefim onların sevgisine layık olmak, farkında olmadıkları; şeyleri göstermek, onları uykularından uyandıracak filmler yaparak onları toplumsal mücadeleye katmak için çalışırım.

İnsanları taş duvarlar, demir parmaklıklar arasında terbiye etmeyi, onların düşüncelerini önlemeyi düşünen anlayış yıkılacaktır.

Hepinizden nefret ediyorum ama tek başımayken canım sıkılıyor.

İnsanlar kendi seçtikleri hayatın ahlakına göre yaşarlar.

Yalnızca sıradan insanlar kendi potansiyellerinin daima en iyi noktasındadırlar.