Kurallarım yok ama saçlarımı kestirmem. Annem bazen sinirlenince "Saçlarını keseceğim!" der. Kesilsin istemediğimi bildiği için böyle korkutuyor işte.

Biliyor musun, ne hatırladım ağabey? Bir gün rahmetli anneciğimle tartışmıştım: Annem bağırıyor, beni dinlemek istemiyordu. Sonunda ona beni anlamayacağını söylemiştim; biz farklı iki kuşağa aittik. Çok gücenmişti, ben de "N'apalım?" demiştim. "Hap acı yutmak gerekiyor." İşte şimdi de sıra bize geldi, bizim varislerimiz de bize siz bizim kuşaktan değilsiniz, acı hapı yutun diyebilirler

Annem gerçekten çok kaliteli bir sanatçı annesi.

Kocasının ölümünden sonra gerçek anne çoğu kez bir üvey anne haline gelir.

Çocuklarınızın sizi dinlememelerine üzülmeyin, esas, her an sizi izlemelerinden korkun.

Annem beni dünyadan korudu ve babam beni bununla tehdit etti.

Bir çocuğun eğitimi, o doğmadan en az yüz yıl önce başlamalıdır.

İki büyük nimetim var. Biri anam biri yarim. Ana deyip de geçilmez. O yar anadan seçilmez. İkisine de kıymet biçilmez. Biri anam biri yarim. Birisi var etti beni. Birisi yar etti beni. İkisinde birdir teni, biri anam biri yarim.

Bana iyi analar veriniz, size iyi vatandaşlar vereyim.

Terbiye ana kucağından başlar; her söylenilen kelime, çocuğun şahsiyetine konan bir tuğladır.

Anneler çocuklarına sütleri ve sevgileriyle beraber onlar kadar güzel, onlar kadar besleyici bir şey daha verirler: Dil. Dil analardan öğrenildiği için bir insanın kendi diline ana dili denilir. Biz, daha sonra, istersek başka dilleri de öğrenebiliriz ama onlar hiçbir zaman anadilimizin yerini tutmazlar. Anadil bizi ailemize, akrabalarımıza, milletimize, tarihimize bağlar.

En yüce ve en derin sevgi, anne sevgisidir.

Annem benim kahramanımdı. Annem benim kurtuluşumdu. Annem benim güneşimdi.

Dünyanın en kötü manzarasıdır, bir anneyi ağlarken görmek.

Eğitime çocuktan değil anneden başlamak gerekiyordu.

Bu çok önemli ve hayatım çok basit. Çok az şey var - aşk, iş ve aile var. Ve tüm ailelerime, geldiğim tüm kabilelere ve en önemlisi bana tüm parmak resimlerimin Picasso olduğunu ve korkmamam gerektiğini öğreten annem Brandy'ye teşekkür etmek istiyorum.

Bir anne her zaman yanı başında olur. Bir anne sadık bir dost olur, etkisi her şeyin ötesinde olur.

Annem beni merak etmişse, Pencere kenarında sokağı dinliyordur.

Bir kâğıdı en fazla yedi kez katlayabilirmiş insan. Annemle de katlandı bitti.

Annem arada bir der ki “Evladım, benim de okuyabileceğim şeyler yaz ki atlaya atlaya gitmeyeyim kitabını.