Cahilliğin eyleme geçişinden daha korkunç bir şey yoktur.

Cahiller fenalığın tahakkümü altındadır. Eğer insan cehalet hastalığından kendini kurtaramazsa, o insan ölüdür.

Cehalet cahiller için mutluluk verici olabilir fakat diğerlerimiz için tam bir baş belasıdır.

Boş konuşan insan çana benzer, içi boş olduğu için çok ses çıkartır!

Birer hasta adamız, hastalığının kaynağından habersiz.

Hiçbir şey eyleme geçen cahillik kadar korkunç olamaz.

Hiçbir şey bilgisizliği hareket halinde görmekten daha dehşet verici değildir.

Eyleme geçmiş cehaletten daha korkunç Bir şey yoktur.

Dünyanın en tehlikeli hali, cehaletin örgütlü eyleme geçme halidir.

Cahilliğin eyleme geçişinden daha korkunç bir şey yoktur.

Bilgisizlik kolay ve rahat elde edildiği için çoğunluk bilgisizdir.

Hareket halindeki cehaletten daha korkunç bir şey yoktur.

Kör, tehlikeyi göremediği için cesur olur.

En çok gürültü boş tenekelerden çıkar.

Cehalet, en korkunç silahtan daha etkin bir yok edicidir.

Hareket halindeki cehaletten daha korkunç bir şey yoktur.

İnsanların büyük çoğunluğu akılla ilgilenmez ya da onun öğrettiklerinden tatmin olmaz.

Ortaçağ'da insan, doğayı etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendine güvenden yoksundu. Bitkisel bir yaratıktı. Tekelsi düzende ise insan, toplumu etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendisine güven duyamıyor. İnsanı insan yapan nehrin akışını değiştirmektir; bunun için çaba ve ortak çaba gerekiyor. Ortak çaba başarıya ulaştığı ölçüde insan yükseliyor.

Bir okumuşum tam 15 sene sürece... Ve okulumu kırmışım, kırılmışım dünümde. Şimdilerde ezbere büyüdüğümü anladım, tekdüze. Bilgilerimi çöpe attığım defterlerimde bıraktım ve soru kâğıtları artık yok önümde, tıpkı sorulan sorulara cevap olamadığı gibi. Verilen cevaplara kayıtsız kalanım. Ben talanım, ortadayım, çevremde bu koca şehir; elimde dumandan ibâret bir zehir, kibirle yıkanan insancıklar ortasında binlerce çocukluğum, çantalarına koymak için bekliyor geleceğini. Ben işte oydum, şimdi buyum! Önümüze bakıp da yönümüzü bulamadık, gözümüzü açıp da yolumuza varamadık, sözümüzü tutup da ileriye adım atamadık, adımızı karaladık ama temize çıkaramadık. Atamıza rüsvâyız, şimdi ben soruyorum sayın hocam; pişman mısın? Gelecek sizin eserinizdir, ezbere nesiller yoldalar; kırmızıda geçtiler. Yeşili beklemeden meydanı boş bulan her hergele mengene oldu, ülkemi yedi âfiyetle beni de. Siz diplomasına imzalarınızı attınız. Şimdi yine soruyorum sayın hocam, pişman mısın? İmzâlarınız ateşe verdi kibritin torpilini ve yandı okul önlükleri. Üniformalarda saklanan büyük teröristleri yarattınız, kararttınız; 25 senedir beklediğim aydınlık geleceğimi, biraz abarttınız!...

Sönmüş kalpleri ne ile yandırmalı? Basireti kesmiş perdeleri ne ile kötermeli (kaldırmalı)? Gaflet sahrasında serilip kalmış koca bir milleti ne ile ayağa turguzmalı(kaldırmalı)?