Sadece zengin veya güçlü çocuklar değil, tüm şehirlerin ve kasabaların, köylerin ve mezraların, soylu ve soysuz, zengin ve fakir, her erkek ve kız çocuk, okula gönderilmelidir.

Modern dünyada , sosyal adalet ya da keyfi olarak belirlenmiş bir gelir seviyesi yasa koyucuların hedefi olmuştur. Bu sadece verimsiz değildi; ahlaksızcaydı da.

“Ben belli imkânlara sahibim, Kolej’de okuyorum, İsviçre’de, Fransa’da yüksek tahsil görüyorum; benden çok daha fazla yetenekli olan ve bu tür bir tahsilden çok daha fazla fayda sağlayabilecek kimseler bunu yapamıyor,” diyerek bir eşitsizliğin varlığını ve bu eşitsizliğe karşı olmak gerektiğini, çok küçük yaşlarımda hissettim.

Benim açlığım belki fantezidir ama işçi her zaman aç.

Neden Hakkari’yi ve Muş’u, en güzel toprakları öylece bırakmışız, ilgi göstermemişiz? Oraların koşulları da İstanbul, İzmir, Eskişehir gibi olsaydı, oradaki insanlar da başka şeylere ilgi göstermeyecekti. Bugün de yapılması gereken şey budur.

Yalnızca rehberli bir ekonomi için değil, adalete dayalı ve halkın refahını sağlayan bir sosyal düzen için bir plana sahip olmalıyız.

Ben zaten kadın-erkek eşitliğine inanmıyorum. Onun için fırsat eşitliği demeyi tercih ediyorum. Kadınlar ve erkekler farklıdır, birbirinin mütemmimidir.

Rüyam; fakirlere bir şans verebilmek!

Bu sorumluluk duygusu, kendi yardımsız çabalarıyla tüm insanlar için özgürlük ve sosyal adaleti güvence altına almaya muktedirdir. Aynı zamanda gerçek komünizmin temelidir.

Toplumun kendi olağan seyri içinde çalışkanlıklarıyla, zekalarıyla, becerileriyle, maharetleriyle, sosyal mobilite dediğimiz o eğitimle, toplumsal durumunu değiştirmek isteyenler varken siz eğer onları mühendislikle engellemeye kalkarsanız, hiç kimseye bir hayrınız olmaz. Dayandığınız fikirler bakımından da bir hayır sağlamazsınız.

Geri kalmış ülkelerin durumuna bakıldığında insanlarının çoğunluğu köylerde yaşadığı halde geri teknoloji dolayısıyla ürün üretimi verimli değildir ve insanları da fakirdir, gelir dağılımı da adil değil hatta az sayıdaki zenginle fakir arasındaki gelir farkı çok fazladır.

İnsanlığın politik sorunu üç şeyi bir araya getirmektir: ekonomik verimlilik, sosyal adalet ve bireysel özgürlük.

Dünyanın büyük bir bölümünü tahrip eden ayrıcalıklı seçkinlerle yüzleşmeliyiz.

Beni en çok üzen şey yoksulluk ve bu beni asi olmaya iten şeydi.

Yoksulluğun ilahi bir plan olduğu büyük bir yalandır.

Tanıdığım her sosyal adalet hareketi, küçük gruplarda oturan, yaşam hikayelerini anlatan ve diğer insanların da benzer deneyimler paylaştığını keşfeden insanlardan çıktı.

Gençleri internet erişiminden mahrum bırakamayız.

Vergi teşviki ihtiyacı olana değil, aksine ihtiyacı olmayana sağlanır.

Liselerde okuyan sivil gençlik ve Harp Okulu öğretimi gören subay; Batı'yı da Doğu'yu da gören ve görecek, sosyal adaletçilikle komünistliğin farkını anlayan ve anlayacak, Batı'daki sosyal adalet cennetleri ile Doğu'daki komünist cehennemleri arasında seçmeli kalınca hangisine kavuşmak için çalışılması doğru olduğuna karar veren ve verecek kültürdedir. Öyle bir kargaşa gününde büyük şehir çevrelerindeki gecekondu yüz binlerinin yağma akınlarına pek bel bağlayan Türk komünistlerinin, karşılarında nasıl çetin ve düzenci bir dayatış cephesi bulacaklarına da şüphe etmiyoruz.

Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. 'ne zaman' demişti, 'birini yargılamaklı davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!