Meleklerin muhammed'in yardımına koştuğuna dair aktarılanlar mantıklı değildir, çünkü bu aktarılanlar peygamberin düşmanlarından sadece 70 tanesini öldürebilen bedir meleklerinin güçsüzlüğünü gösterir.

Olumlu ve olumsuz eleştirilerde de şuna önem gösteriyorum: Önemli olan yapılan yorumların düzgün dayanakları olması ve sebeplerinin mantık içermesi benim için esastır. Yoksa ‘harika bir albüm olmuş, mükemmel’ falan ama neden harika olmuşu tam bana açıkladığı zaman ben ciddiye alırım.

Muhammed; Yahudilerden ve Hıristiyanlardan edindiği bilgilerle kafasında şekillendirdiği Tanrı'yı Arap karakteriyle, Arap zihniyetiyle, Arap'ın dünya ve ahlak anlayışıyla ve Arap geleneklerine bağlı inançlarla donatıp, Arap diliyle konuşur göstermiştir. Gerçeği söylemek gerekirse, Muhammed'in getirdiği "Tanrı" anlayışı, onun kendi günlük siyasetinin gereksinimlerinden doğma bir sonuçtur. Bundan dolayı, Tanrı'yı bazen hoşgörülü, özgürlükçü, dikhakçı, dürüst, adil, merhametli, barışçı vs... imiş gibi göstermiş, fakat işine geldiği zaman hoşgörüsüz, bağnaz, gaddar, kindar, ödün (taviz) verici, kıskanç, savaşçı vs. gibi, gerçekten olumsuz niteliklerle tanımlamıştır.

Felsefe, bilime aykırı hüküm çıkarmaz.

Mantıklı bir kadına ciddi bir soru sorduğunuzda kaçamak bir yanıt veriyorsa yüzde doksan dokuz bir şey saklıyor demektir.

Hiçbir şey, mantığı efor sarf etmeden kazanılan çok fazla paradan daha kolay bozamaz.

Mantığımızın ittiğini tenimiz bağrına basar.

Olasıdır ki, eğer Tanrı var olsaydı, varlığına dair sağlam nesnel deliller olurdu. Ama onun varlığına dair hiçbir sağlam nesnel delil yoktur. Öyleyse olasılıkla Tanrı yoktur.

Kur'an'ı, (Muhammed'in) hadislerini ve diğer şeriât kaynaklarını mikroskop altında incelediğim zaman vardığım sonuç şu olmuştur ki, hiçbir insan yoktur ki Muhammed'in biyografisini okuduktan sonra hâlâ ona inansın ve gerek psikolojik bakımdan ve gerekse zihinsel bakımdan sağlıklı bir insan olabilsin. Böyle bir şey mümkün değildir...

Bana inanmak zorunda değilsiniz ama kanıtlara inanmak zorundasınız.

Yanlış soruların doğru cevapları yoktur.

Fakat insanlar sistemlere, bazı soyut kavramlara o denli bağlıdırlar ki, sadece mantıklarını haklı çıkarmak için gerçekleri göz göre göre değiştirmeye, gözlerini kapayıp kulaklarını tıkamaya razıdırlar.

Bizim mantık evliliği dediğimiz şey her iki tarafın da gençlik çılgınlıklarında bulunup iyice kurtlarını döktükten sonra yapılan evliliktir...

Mantık ve bilgisizlik, her biri bir diğerinin zıddıdır ve insanlığın büyük bir kitlesini etkiler. Bunlardan birisine bir ülkede yeterince genişlikte değer verilmesi ortamı oluşturulursa yönetim mekanizmas�� kolaylıkla işler hale gelir.

Mantık yalnızca kendisine boyun eğer; bilgisizlik ise kendisine dikte edilen neyse ona.

Mantığı kullanmayı reddeden biriyle tartışmaya girmek; bir ölüye ilaç tedavisi uygulamaya benzer.

Fikirler, mantık üzerlerinde işlemeden önce net olmalıdırlar.

İnançlarımız için rasyonel gerekçeler dediğimiz şeyin genellikle içgüdülerimizi haklı çıkarmaya yönelik son derece mantıksız girişimler olduğu unutulmamalıdır.

Mantıksal sonuçlar, aptalların korkulukları ve bilge adamların işaretçileridir.

Mantığı olmayan bir şeyin yaratılması çok üst düzey bir yapı gerektirir.