Uzaktan bakıldığında, teması yitiriş olan dev bir gösteriden başka bir şey değil bu hayat.

Var olmanın anlamı, ancak, var olunduğu anla yüzleşerek halledilebilecek bir problemdir.

Canlı bir varlık olmaktan başka şeyin önemi yoktu.

Belli, vardı yaşarken
aradıkları bir şey.
Ama soran nerde, ne?
Yağmurda yağmurlandılar,
Karlandılar karlarda.
Ama soran nerde, niçin?
Eğlendiler.
Dertlendiler.
Ama soran nerde, neyle?
Küfrettiler.
Güldüler de.
Ama soran nerde, neden?

İnsan, kendi varlığını çözmesi gereken bir problem olan tek hayvandır.

Hayatı anlamlardan soyduğun zaman sana kalan bir hiçtir.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?

Çünkü yaşam bir yanıt değil, bir sorundur; bunun yanıtını sadece siz bulabilirsiniz.

her şey benim kalbimdir diyorum her şey kalbimdir diyorum işte o zaman ölüme eşitliyorum aklığını.

Felsefi kırkayaklar, Hakikat-Gerçeklik istasyonları arasında, tahta ya da metal bacakları, hatta kanatları kırdılar. Ele avuca gelmez bir şey vardı hep: Yaşam.

Zaman, olmayan ama olması zorunlu olan o yüzden olduğu varsayılandır.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

Maddenin hem var hem yok olduğunu elektronlar yörünge atlarken anlarız, oradan oraya kaybolup ortaya çıkarak zıplar onlar, protonlar ise küçük bir alana hapsoldukları için yok oluşları tespit edilemeyecek kadar kısa sürede olur. İnsanın yalancı ve fani olması dahil var olan her şeyin neden ikili ve geçici yapıda olduğunun açıklaması budur.

Canlıları hayatta bırakan yiyecek değildir, bağlanacak bir şey bulmalarıdır, hiç bağsız bir can olmamıştır.

Hayat bir kuruluşun değil, bir yıkılışın ifadesidir. Neden doğuyoruz? Ölmek için neden kuruyoruz? Yıkmak için.

Buradayız çünkü sıradışı bir balık topluluğu, karada yaşayan hayvanların ayaklarına dönüşecek özel bir yüzgeç anatomisine sahipti; çünkü Dünya, buzul çağı boyunca asla tamamen donmadı; çünkü Afrika'da bundan bir milyon yıl önce ortaya çıkan küçük ve narin bir tür, bugüne kadar ne yapıp edip canlı kalmayı başardı. Daha "yüce" bir yanıt için yanıp tutuşuyor olabiliriz, ama ne yazık ki yok.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

En geniş biçimde ele alınan felsefe, değer açısından varoluşun eleştirel incelemesidir.

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. Katlanmak mı iyi zalim kaderin oklarına, yumruklarına, yoksa çılgın denizlere karşı gelip bir son vermek mi? Ölmek uyumak hepsi bu kadar, yalnızca uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin ve çektiği bütün kahırları bedenin...