Birinin gerçek yüzünü görmek istiyorsan, Kendisine hiçbir iyiliği dokunmayan birisine nasıl davrandığına bak.

Ben, insanın, diğer yüzünü görünce ilkini hatırlamam.

Davranış, herkesin kendi yüzünü gösterdiği bir aynadır.

İnsanın konuşmaları, davranışları, kişiliği bir günde değişmez, Öyle değil mi?

Bir erkek veya kadının ne şekilde yetiştiğini bir kavgadaki hareketlerinden anlayabilirsiniz.

Kadın olsun da, kurnazca davranmasın!

Damla biraz daha küçük veya büyük olamayacağı gibi ben de biraz daha şöyle biraz daha böyle olamam.

İnsanların bazı kötü karakter özellikleri kolay şeyleri zorlaştırıyor gibi gözüküyor.

Arzular akışlardır; davranışlar akışlardır; zaman ve olaylar akıp geçerler.

Her yaptığını bütün dünya izliyormuş yap.

Ölülerle rekabet olmaz, ölülerle değişiklik olmaz.

Bir inciri iki dakikada yiyorsa tamahkâr olamaz, iki saniyede yiyorsa tamahkârdan başkası olamaz.

Sosyal psikolojinin bize öğrettiği önemli bir şey vardır. Bu da, bir insanın davranış şeklini karakterinin değil içinde bulunduğu şartların belirlediğidir.

İyi davranışlar, samimiyetten yoksun olduğunda, güzel ama ölü bir hanım gibidir, kibarlıktan yoksun olan doğru sözlülük ise; neşter gibidir, etkili fakat tatsız. Nezaketle birlikte açık kalplilik, faydalı ve çok güzeldir.

Yeniden doğmak için, önce ölmelisin.

Yaşamın sonuna doğru durum tıpkı maskelerin çıkartıldığı bir maskeli balonun sonuna doğru olan bitene benzer, insan, yaşamı süresince temas halinde olduğu kişilerin aslında kim olduklarını görür şimdi. Çünkü karakterler gün ışığına çıkmış, eylemler meyvelerini vermiş, başarılar hak ettikleri değerlere kavuşmuş, bütün yanıltıcı imgeler de parçalanmıştır. Yani bütün bunlar için zaman gerekliydi.

Krallar taçlarını ve asalarını geride bıraktılar, kahramanlar da silahlarını. Ama aralarındaki, görkemlilikleri dışlarına taşan, bunu dışarıdaki şeylerden almayan büyük insanlar, büyüklüklerini yanlarında götürdüler.

İnsanlar tutumlarını ve davranışlarını çıkarları değiştiği oranda hızla değiştirirler.

Bir insanın kötü bir karakter özelliğini unutmak, güçlük ile kazanılmış parayı sokağa atmak gibidir.

Bir insanın nasıl öldüğü değil, nasıl yaşadığı önemlidir.