Doğru sözler paylaşıldıkça doğru düşünceler artar, paylaşalım.

Mezara giden fikrin kimseye faydası yok!

İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız, kendi kendini öğütür durur.

İnsanların çevrelerine ve kendilerine ilişkin olarak oluşturdukları düşüncelerin bir bölümü inanç; bir bölümü de bilgi biçimindedir. İnanç, bir sanı ya da bir kanıya dayanarak oluşturulup benimsenen görüşlere denir. İnanç bilginin sınırları dışında kalır, bilginin bittiği yerde başlar. Bilgi ise bilimsel yöntemlerle doğrulanma olanağına kavuşan düşünce ve görüşlere denir.

Sadece kendi beynimden değil, başkasının beyninden de yararlanıyorum.

Ben gücümü silahlardan almam. Ben gücümü kitaplardan ve düşünmekten alırım.

Göründüğü kadarıyla insanlar ; düşündüklerini saklamak için değil , hiç bir düşüncelerinin olmadığını saklamak için konuşmayı öğrenmişler...

Saf mantıksal düşünce, dünyayı anlamamız için yeterli değildir. Gerçeğe ilişkin tüm bilgiler deneyimle başlar, deneyimle biter.

Bin yıl süren bu dönemde, akıl zincire vuruldu, düşünce köle oldu, bilgi ise hiç ilerlemedi.

Bilgiyi aklımda tutmaya çalışırsam, felç olurdum.

Hayat bilgisi kitaba sığmaz, başkalarına yedirin.

Özgürlük, bilginin paylaşılması/genişlemesi başarının, kişiselliğin ötesinde şeyler. Kişisel başarı yanlış değil ama etkisi sınırlanmış, eğer gerektiği kadarını elde ettiyseniz hala bunun için açlık duymak ayıp, tabii doğruluk, güzellik ve adalet için durum tam tersi.

Ben alıntıları sevmem, bana sen ne bildiğini söyle.

Doğru düşünce bilgidir.

Bir kendimiz için düşünüp içimizde sakladıklarımız, düşünülmemiş demektir.

Bilenler bilmeyenlere anlatsın.

Bazen eğitimimin bana verdiği tek başarı, alıntılarda düşünme yeteneği gibi görünüyor.

Aklın zinde kuvveti galip geldi ve göklerin yanan surlarına doğru çok uzaklara yola çıktı ve düşünce ve aklı içerisinde sınırsız evreni ele geçirdi.

Beşeri faaliyetlerin mertebe bakımından en yükseği, keyfiyet bakımından en asili felsefe ile uğraşmaktır.

Şüphe zekanın isimlerinden biridir.