Dua, bizim karanlıkta Yaratıcı’yı gördüğümüz aynadır.

Dinin, dua etmenin bana çok yararı oldu. Tekrar düşündüm olayları. İçimde güç alacağım yerler aradım. Ve duanın gücünü keşfettim. Allah’tan yardım istedim. Şimdi her şeyi istiyorum O’ndan. Gazete yaparken de, adımımı atarken de. Kurban kestim hayatımda ilk kez. Ve benim Salim Taşçı abim vardır Ankara’da. Kendisi hem dindar, hem Atatürkçü bir insandır. Dini çok güzel yaşar. O bana bir dua yazdı. Okuyorum ben. Kurban keserken de okudum.

Cihan hasm olsa Hak’dan nusret iste
Erenlerden du’â vü himmet iste

Ya Rabbi, rızkını hazmı ile beraber ver.

Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapı çalana açılır.

Rab’la arana giren şifreyi çöz.

Ramazan bizim kıymetlimizdir, inanan bir insan için Ramazan değerli bir misafirdir. Allah tekrarını nasip etsin.

Ramazan yılda bir geliyor, onu yeterince iyi ağırlamak ve ona değer vermek gerek. Ben kıymetini bilenlerden olma heveslisiyim.

İnsanoğlunun duaları hep mucizeler içindir. Her türlü dua aslında şuna indirgenebilir: Yüce Tanrım, lütfen iki kere ikinin dört etmemesini sağla...

Ben yaratıcı Tanrı'nın dergâhına çok dualar ettim! Ama mademki isteğim yerine gelmiyor, duayı ne yapayım?

Maddi silahlar yalnız başına hiçbir işe yaramazlar.

Allah'a giden yollar gökteki yıldız sayısından fazladır, biz o yollardan birini arıyoruz.

Dualar toprağı sürmez! Şükürler ekin biçmez!

Tanrı'nın nazarında ben ölümsüzüm, huzur içinde uyuyorum.

Siz Tanrı'yla konuşuyorsanız bu duadır, Tanrı sizinle konuşuyorsa bu da şizofreni.

Dua birey için mükemmel bir teselli olabilir, ancak dünyayı değiştirmek için elinizi taşın altına sokmalısınız.

Tanrım, gözlerimi bulandırma ve telaş içine sokma! Tanrım, bana bütün hilelere, gösterişli işlere, yarım yamalak yapılan ve tamamlanmayan işlere karşı sessiz ve dinmeyen bir öfke ver! Tanrım, hesapladığım sonuçlar gözlemlediğim sonuçlara uyana ya da yüce bir sevinç içinde kendi hatamı keşfedip üstüne gidene kadar, ne uyku yüzü göreceğim ne de övgüleri kabul edeceğim bir huzursuzluk ver! Tanrım, bana Tanrı'ya inanmama kudreti ver!

Bazen kendimizi çok gelişmiş bir bilgisayar, vicdanı da Allah'ın çipi olarak düşünürüm ben.

Hasan görmüyor musun; önümüzde Allâh’ın Rasûlü Fahr-i Kâinât -sallâllâhü aleyhi ve sellem- Efendimiz yürüyor?!. O Âlemler Sultanı yaya yürürken biz nasıl at üzerinde olabiliriz?

Cihan kimseye kalmaz, ey kardeş! Gönlünü Yaratan'a bağla; o kadar...