Şah Hata'i'm eydir heman, dağları bürüdü duman.

Dünya bir oyun sahnesidir.

Dünya renk, ışık ve ısıdan oluşur.

Ağacı kesersen, dallar ölür.

Deniz kadın gibidir, hiç güvenmek olmaz ha!

Yüzünde toprak kokusu olanın alnında çakıl izi bulunması doğaldır.

Kuş canıyla uçar.

Deniz ve cinsellik arasında kavramsal bir bağ vardır, bu balıkların suya yumurta bırakmasıyla atılmış, fillerin haremini deniz kenarına toplamasıyla kuvvetlenmiş, su gören her insanın soyunmasıyla kopmaz hale gelmiştir.

Dağ baba, ana tarla, gençlik at, bebek denizdir, dere hepimiz, su içimiz, ev cinselliktir.

Çıngıraklı bir topla körlere futbol oynatmak, dünyanın bugünkü halini analoji ile anlatmakta iyi bir yoldur

Dünya bir köprüdür. Üzerinden geçin ama mesken kurmayın.

Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen...

Dünyanın zekasına teslim olursak, ağaçlar gibi kök salabilirdik.

Değişim dünyanın özelliğidir.

Ben çiçeklere "toprağın sevdası" derim Kınalı Yapıncak... Onlar da toprağın dudağında birer buse olarak açılıp sönüyorlar... Hangisi toprağın kalbine gitmeyi düşünüyor?

Doğadaki ve yaşamdaki bir yön duygusunu, bu dallanan ve yayılan düzeni ağacın köküyle karşılaştıracağım. Kökten sanatçıya özsu akar, sanatçının içinden gözlerine akar.

Tüm dünya bir eczanedir.

Dünya bir gök kuşağı, zihin bir prizma ve varlık ise beyaz bir ışındır.

Ve deniz bu salonun zaten müzeyyen ve kısmen ayna ile kaplı duvarları gibi tavanında da ışıklarıyla yeni nakışlar vücuda getiriyor, açık camlardan çırpıntılarının sesini fasılasız gönderdiği için bir müddet geçince içeriye girmiş olduğu, zemini kapladığı vehmini veriyordu.

Toprağımdan beslenenler, Sularımdan içenler, Nefes alıp verenler, Ben ananız yaşlı dünyanız, Duyun beni, duyun beni.