Tek bir hücre bir canlının yaptığı her şeyi yapar, beslenir, boşalır, sindirir, büyür, ürer, ölür...

Yaşamak kelimesini tanımlamak herkesin bildiği gibi zor.

Gezegenimiz üzerinde 4 milyar yıl kadar önce var olan fiziksel koşulların ortaya çıktığı her yerde, yaşamın da ortaya çıkması hemen hemen kaçınılmazdır.

Modern bilgi teorisi, yaşamı gerçek bir heyecan haline sokmuştur. Bilgi ile maddenin ayrılmadığı bir zamanda, uç bir aktivist için, yaşam, teori ve yaşama alanı ise epistemolojidir.

Yaşamak, bir dünyaya gözleri kapamalı ve bir başka dünyaya bakmaktır; yürek istiyor. Yaşamaktan korkmak, yozlaşmak oluyor.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Optimistler ve pesimistler aynı şekilde ölürler. Sadece farklı yaşarlar. Ben optimist olarak yaşamayı tercih ediyorum.

Aşkla yapılan her şey, insanı zenginleştiriyor. Gerisi fasa fiso zaten. Bir şeyi yaparken, yaratırken, kollarken için titriyorsa, aşkla yapıyorsan tamamdır. Arabanı bile aşkla yıkayacaksın. O zaman yaşadığını hissediyorsun. İkili ilişkilerde de açık olacaksın ve korkmadan, çekinmeden yaşayacaksın. Aklı fazla işe karıştırmadan...

Çünkü yaşam bir yanıt değil, bir sorundur; bunun yanıtını sadece siz bulabilirsiniz.

Ölmekten korkuyor musun? Yoksa ebediyen yaşamak mı istiyorsun?

Soru/n felsefedir: ne yandan bakmaya başlamalı yaşama, tanrıya, düşünceye ya da herhangi bir şeye. Bakılan her şey sahtedir. Göreceli sonucun, aksam yemeğinden sonra pastayla kiraz arasında yapılacak seçimden daha önemli olduğuna inanmıyorum.

Felsefi kırkayaklar, Hakikat-Gerçeklik istasyonları arasında, tahta ya da metal bacakları, hatta kanatları kırdılar. Ele avuca gelmez bir şey vardı hep: Yaşam.

Yaşam öğrenmekle ilgilidir. Öğrenmeyi bıraktığınızda ölürsünüz.

Benim ayinim düşünüp yapmaktır. Benim dinim insan gibi yaşamaktır.

Organikleşmek, organize olmaksa inorganikte tıkanmış bir şey vardır, sakın bu bilgisizlik olmasın.

Canlılarla birlikte hastalıklar da evrim geçirir.

Büyük bir adam biyolojik olarak küçük bir nedenle büyük olabilir; küçük bir adam da felsefi olarak büyük bir nedenle küçük yaratılmış olabilir.

Beni en çok düşündüren şey, bitki “kanı”ndaki klorofille, hayvan kanındaki hemoglobinin birinin ortasında magnezyum, ötekinin ortasında demir bulunmasının dışında tamamen aynı yapılar olmasıdır.

Jung çok geniş miktarda yaşam modeli olduğuna inanmıştı ki bunlar bir kaos durumu değildi. Bizim Synchronicity II adlı parçamız mantıksal ya da nedensel olarak bağlantılı olmayan ancak sembolik iki paralel olayla ilgili.

Yaşam için hayal ediyorum.