Ülkeler kılıçla alınır, ancak adaletle korunur.

Tecrübelerim bana gösterdi ki, hukuka bağlı olmayan bir hükümet uzun müddet ayakta kalamaz. Böyle hükümetler çıplak olup, kendini gören herkese karşı gözlerini yere diken ve kimsenin yanında hürmet ve itibarı olmayan birine benzerler. Hatta böyle bir hükümet, tavanı, kapısı, avlu duvarları olmayan ve her önüne gelenin içeriye daldığı bir eve de benzetilebilir.

Kanunların sayısı ne kadar fazla ise yolsuzluk o kadar fazla olur.

Kanunların çok olduğu yerde devlet daha yozlaşır.

İdeal Devlet yasalarında çok az ve basittir, çünkü bunlar kesinlikten türetilmiştir. Yolsuzlukta Devlet yasaları çoktur ve karışıktır, çünkü bunlar belirsizliklerden türetilmiştir.

Türkiye’yi yöneten bürokrasidir, bürokrasi ise en cahil, en korkak ve en yeteneksizin egemen olduğu sistemin adıdır. Korkudan ve beceriksizlikten dolayı her türlü insani duyguyu kaybetmiş olan ve sadece küçük çıkarlarıyla hareket eden insanlardan oluşan bir ağdır. Türkiye’yi yöneten bunlardır. Türkiye’yi yöneten dehşetli cahil, korkak, yaşamdan hiçbir beklentisi olmayan, sizden benden daha fazla korkan; bir takım çapsız ve cahil 3 milyon kişilik ordunun kontrolündedir. Bununla başa çıkmak kolay değildir. Bürokrasiyle mücadeleyi kazanmanın imkanını göremiyorum.

Devlet, adalet ve güvenlik için vardır. Beceremiyorsunuz!

Ben iyilik görevinden söz etmiyorum; ihtiyaç, kanunların başında, halkın refah düzeyi de adaletin başında gelir.

Çok fazla polisin olduğu yerde özgürlük yoktur. Çok fazla askerin olduğu yerde barış yoktur. Çok fazla avukatın olduğu yerde adalet yoktur.

Adalet devletin hazinesidir.

Her memleketin hak ettiği bir hükümet vardır.

Adalet sistemi bir devlet için gerekliliktir.

Adalet devletin amacıdır.

Özgürlük içinde doğan, adalete dayanan bir devlet, tanrısal düşüncenin yeryüzünde gerçekleşen bir damlası gibidir.

Kanunların tek koruyucusu oy çokluğuyla seçilmiş hükümetlerse, hukukun sonu gelmiş demektir.

Gerçekten aydınlanmış bir yönetici, kanunu kendisi için adam seçmek için kullanır; onları kendisi seçmiyor. Hukuku, onların faziletlerini ölçmek için kullanır; onları kendi adına yargılamaya kalkışmaz.

Zeki yönetici, hukukun insanları seçmesini sağlar ve kendisi hiçbir keyfi atama yapmaz; hukuk ölçüsünü haklı kılar ve keyfi bir yargıya varmaz.

Devleti kanunla yönetmek, doğruyu övmek ve yanlışı suçlamaktır.

Sevginin kurduğu devleti adalet devam ettirir.

Ülkeler kılıçla alınır, ancak adaletle korunur.