Tony Blair, Saddam değil. Düşmanlarımızı gazla zehirlemiyoruz. George Bush, Saddam değil. Bush, İran ya da Kuveyt'e saldırmadı. Sadece Irak'a saldırdı. Fakat yüzbinlerce Iraklı sivil ve Batılı asker Irak savaşı nedeni ile öldü.

Mutlak dehşet,hafızayı çoğu kez merhametli bir biçimde felç eder.

Eğer tanık kendini sonuna kadar zorlayarak tanıklık etmeyi seçtiyse, bu bugünün gençleri, yarın doğacak çocuklar içindir.

Dünyanın ışığı sizsiniz. Tepeye kurulan kent gizlenemez. Kimse kandil yakıp tahıl ölçeğinin altına koymaz. Tersine, kandilliğe koyar; evdekilerin hepsine ışık sağlar. Sizin ışığınız insanların önünde öyle parlasın ki, iyi işlerinizi görerek göklerdeki Babanız’ı yüceltsinler!

Ben İsa, kiliselerle ilgili bu tanıklığı sizlere iletsin diye meleğimi gönderdim. Davut’un kökü ve soyu Ben’im, parlak sabah yıldızı Ben’im.

Baba’nın kendi yetkisiyle belirlemiş olduğu zamanları ve tarihleri bilmenize gerek yok. Ama Kutsal Ruh üzerinize inince güç alacaksınız. Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız.

İkinci Dünya Savaşı; cephede öldürdüklerinden çok, geride yaşayan ölüler bıraktı.

Hayattan ders alsaydık tarih tekerrürden ibaret olmazdı ama ne yazık ki biz hafıza kaybı yaşayan bir toplumuz.

Unutanlar, unutanlar

Adam geçen haftaki derdini hala hatırlıyorsa, hafızası çok iyi demektir.

En temel düzeyde, bilgisayarlar benim kitaplarımda insan hafızasının bir mecazi öyküsü. Hafızanın nasılları ve niyeleriyle, kendimizi kim ve ne olarak tanımlama biçimlerimizle, hafızanın nasıl da kolay bir biçimde yenilenmenin konusu olabildiği ile ilgileniyorum Neuromancer ’i yazarken, bu ilgilendiklerimin pek çoğunu bilgisayar mecazı ile ilişkilendirebilmek harika bir şey oluyordu.

Geçmiş asla ölmüş değildir, geçmiş geçmiş bile değildir.

Bazı kitaplar haksız yere unutulur; hiçbiri haksız yere hatırlanmaz.

Mutluluk, bilinç susuncaya değin, belleğinden avuntu çıkarabilenlere özgü olsa gerek.

Kadınlar, kendilerine yapılan birçok şeyi affedebilir; ama affetikleri şeyleri hiçbir zaman unutmaz.

Evet, Berlin Duvarı yıkıldı. Demokrasi ayaklanması uç verdi. Ama bunu sadece Irak savaşına bağlamak olmaz. Sekiz buçuk milyon Iraklının 30 Ocak'ta sandık başı yapması, oy vermesi ve bunun televizyon ekranlarından bütün Arap dünyasına yayılması elbette etkileyiciydi. Ama örneğin Lübnan'da bunun etkisinden söz etmek doğru değil. Çünkü bizim eskiden kalma kendi demokrasi geleneğimiz var.

Tarih çığlıklarla ve imajlarla doludur ve bunlar birbirlerini dürtüp dururlar.

Sinema döneminin tanığıdır.

Irak Savaşı'na Amerikalıların yanında girersek bir koyar üç alırız.

Hele gençler, ben her zaman söylüyorum, bir hadiseyi hafızanızda filme alın da o filmi banyo etmeyin. Çünkü sabitleştirirsiniz. O film gördüğünüz gibi değildir. Siz bir tarafından görürsünüz, hadisenin bir başka tarafı daha vardır. Çok boyutludur birçok şeyler.