Hayatımda yeni bir döneme girmenin zamanı geldi ve bu yüzden kulübün transferimi kabul etmesini istedim. Bundan dolayı üzgünüm. Herkesten, özellikle de takipçilerimden beni anlamalarını rica ediyorum.

İngilizler özeldir. Dünya biliyor. En içteki düşüncelerimizde bunu biliyoruz. Bu, dünyadaki en büyük ulus. Bu yüzden ona hizmet etmek bir onurdu. Başarıya ulaştığım zamanlar için siz İngiliz halkına teşekkürlerimi sunuyorum ve yetersiz kaldığım zamanlar için sizden özür diliyorum. Ama iyi şanslar.

Korktuk! Eğer benim takımım elenecekse böyle, ezilmeden elenmesini isterim. Galatasaray bugün çok güzel oynadı, özellikle ikinci yarıda bizden çok üstündü ve galibiyeti hak etti. Turnuvaya gururla veda ettiler. Onlar 11 kişiyle değil, 50 bin kişiyle oynadılar.

Dört yıl boyunca elimizden geldiğince klişeleşmiş her şeyin karşısında durmaya çalıştık. Dört yıldır ayakta durmak için elimizden geleni yaptık. Ama bunun en büyük destekçisi, en büyük cevabı gittiğimiz her yeri dolduran seyircilerimizdi. Onlara sonsuz teşekkür ediyoruz. Daha iyilerinde görüşmek üzere. Bu bizim için küçük bir veda ama yaptıklarımızın temennisi. Daha iyilerinde görüşmek üzere. Şimdilik sizlere teşekkür ediyor, daha iyilerinde görüşmek üzere diyoruz. Çok sağ olun. Burada olan herkese, kıymet veren, takip eden, merak eden herkese sonsuz teşekkürler. Çok sağ olun.

İnanılmaz bir maç, İnanılmaz bir maç, İnanılmaz bir maç. Sesi mesi, gücü, her şeyi götürüyor bu maç. Guardiola kaşınmaya başladı. Her yeri kaşınıyor. Sinirden kaşınıyor. Burası Santiago Bernabeau diyor Vinicuis Jr. Burası bizim evimiz diyor Rodrygo. Burası benim evim diyor. Kral ayakta kral tacı taktı.

Başıma ne alevi dedesi, ne sünni hocası, ne haham ne de papaz gelecek. Gelmesin. Arkadaşlarım ve yoldaşlarım toplanacaklar ve beni türkülerle, şarkılarla uğurlayacaklar. Beni yıkamayacaklar, dünyadaki kirimle gideceğim. Hangi elbiseyle öldüysem, o elbiseyle gömüleceğim.

Ve herkes bir gün gider. İnsan kendine kalır sonunda.

Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben, Kadehlerimizde Kulüp rakısı Ve dudaklarımızda yarım kalmış mısralar Hala gözlerimin önündedir O sarhoş gecenin hatırası. Şimdi mahzun kaldı şiirlerin Gittin "Sereserpe" "Hürriyete doğru" "Kitabe-i sengi mezarın" "Altındağın rüyası" Hey! koca Orhan Veli hey! Ne sana kaldı, ne bana kalır Bu gözünü sevdiğim dünyası.

Yazık. Koskoca kulüp bitmiş. Taraftarı da bitmiş. Biz zamanında korkardık sizden. Sizin gücünüz bize ve Aziz Yıldırım'a yetiyormuş. Oysa en mutlu günlerinizdi.

Teşekkürler, büyüyorum sizinle...

Üzülüp durma, sen de yarından yana Yaşamak böyle günleri fırsat sana Bin yıl önce göçenlere yoldaş olup Ederiz, köhne mabede, yarın veda

Uzaktan eğitimle, ekip olmayı, öğretmenlerin her koşulda eğitimi nasıl omuzlayıp götürebileceğini, çocuğun elini nasıl sımsıkı tutabileceğini, nasıl çözümün bir parçası olabileceğini gösterdiniz. Asla yeterli gelmeyeceğini bildiğim bir teşekkürle emekleriniz için teşekkür ediyor, güzel ve sağlıklı günlerde okullarımızın kapısını hep birlikte açmayı temenni ediyorum.

Sen bir suydun, sen bir ilaçtın. Hoşçakal iki gözüm hoşçakal.

"Hoşçakalın arkadaşlar." (31 Mart 2024 günü belediye başkanlığından ayrıldığı gün)

Cenâzem önine düş gönderi git bâri bir lahza
Cihânda gerçi cân ardınca cism-i nâtüvan gitmez

Yolculuklarda tuhaf oluyorum
Bu şehirden her gidişimde
Sanki şehri ben uğurluyorum
Sen benden gideli çok oldu ama..
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum...
Bir tek senin görebileceğin bir yerden; Sana gülümsüyorum.
Onların duydukları kahkahalarım değil.

Ölümün tadı, dilimin ucunda. Bu dünyadan olmayan bir şey hissediyorum.

Mamafih artık ölüm karşısında da şapka çıkartmaya yatkın hissetmiyorum kendimi. Odadan konuşarak çıkmak hoşuma gidiyor, dudaklarımda yarım bırakılmış rastgele bir cümleyle.

Aslında emekliye ayrılmam, uzun zamandır belli olan bir durum. Ama zihinsel olarak büyük bir yıkım yaşadığım için resmi bir açıklamada bulunamadım. Çok üzgündüm, futbolu bırakmayı uzun bir süre kendime de kabul ettiremedim. Ne yazık ki artık dönmek için yapabileceğim bir şey yok.

Bazıları siyaseti küçümseyebilir ama biz siyasetle uğraşanlar biliriz ki siyaset burada insanın dimdik ayakta durduğu yerdir. Pek çok sert çekişmesi olduğunu bilmeme rağmen, yine de kalbi biraz daha hızlı atan arenadır. Bazen alçakça hilelerin yeriyse, daha çok asil amaçların peşinde koşma yeridir. Dost-düşman herkesin iyi olmasını dilerim. Bu budur. Son.