İyi ağaç kötü meyve, kötü ağaç da iyi meyve vermez. Her ağaç meyvesinden tanınır. Dikenli bitkilerden incir toplanmaz, çalılardan üzüm devşirilmez. İyi insan yüreğindeki iyilik hazinesinden iyilik, kötü insan içindeki kötülük hazinesinden kötülük çıkarır. İnsanın ağzı, yüreğinden taşanı söyler.

İyi Cennettir. Kötü Cehennem.

İyi edilgendir, Akıl’a boyun eğer. Kötü, Enerji’den doğan ve etkin olandır. İyi Cennettir. Kötü Cehennem.

İyiden çirkinlik, kötüden güzellik bulaşmaz insana. Demem o ki, kötülerle olan iyiliğe; iyilerle olan kötülüğe fırsat bulamaz.

İnsan toplum içinde yaşadığından, kendisine benzer ve kendi gibi hassas kişilerle sarılmış bulunmaktadır. Onların hepsi memnun olmak ve acıdan kaçmak isterler. Memnuniyetlerini mucip her şeye “iyi”, acıya sebep olan her şeye ise “kötü” derler. Devamlı olarak fayda temin eden her şeyi fazilet, diğer insanların karakterinde bulunan ve kendilerine zarar veren her şeyi kusur olarak vasıflandırmaktadırlar.

Bu iyi ya da bu kötü deme. Bütün çıkarımları uzaklaştır. Her şeyi oldukları gibi kabul et.

İyiyle kötüyü ayırt edemiyoruz artık.

İnsan eylemleri sadece hizmet ettikleri amaç ve sonuçlara göre iyi veya kötü olurlar.

Asıl öz bir tanedir, iyinin de kötünün de ötesindedir.

İnsanın en iyi yanları, ancak onun kötü yanlarıyla birlikte kendini gösterebilir.

Her şey, zevk ve acı vermesi bakımından iyi ya da kötü olarak adlandırılır.

Çok az insan gerçekten iyiyi tersinden ayırt edebilir.

İyi şeylere kötü; kötü şeylere iyi demenin yasalarda belli bir cezası olsa...

Tanrı ve şeytan orada dövüşürler ve insanın kalbidir o savaşın alanı.

İyi ve kötü sadece itaatsiz olma özgürlüğü içinde vardır.

Bu iyi ya da bu kötü deme. Bütün çıkarımları uzaklaştır. Her şeyi oldukları gibi kabul et.

İyinin ve kötünün ötesinde, yaşamın ve ölümün ötesinde, kadının ve erkeğin ötesinde ne varsa benim aklımı bunlar kurcalıyor. Sözünü ettiğiniz dengeyi, insana belli bir perspektifle uzaktan bakarak, doğanın unsurlarına da yer yer çok yakından bakarak kurmaya çalıştım.

İyi ve kötü sözcükleriyse, tek başlarına ele alındıklarında kesin hiçbir şey anlatmazlar. Çünkü tek ve aynı şey, aynı zamanda hem iyi, hem kötü, hem de hiçbiri olabilir. Sözgelişi müzik üzüntülü kişiye iyi gelir, yas tutanlara kötü, ölüler içinse anlamsızdır.

İyi ne? Kötü ne? Ben haz peşinde mi koşmalıyım? Yoksa benim bir ödevim var mı? Ben bir vicdana sahip miyim?

Bir şeyi iyi olduğu için arzu etmeyiz; o, arzu ettiğimiz için iyidir.