Türkiye'nin geleceği çelikten yoğruluyor; belki biz olmayacağız ama bu çelik aldığı suyu unutmayacak.

Kimse bilmez bir ömür sürüklendim. Her sabah yeniden ümitlendim. Bakıp aynaya ne sözler verdim.

Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım, unutma bizi.

Bizim yaptığımız, betonda yetişen bir gül olmaya çalışmak.

Belki de fırtınalı çağıran direkler, anda, rüzgârla gelecek ölümü bekler, o zaman ne yelken, ne ümit... Ama sen yine kalbim, gemicilerin şarkılarını dinle.

Bir kısmımız ve hatta hepimiz ölebiliriz; ama öyle bir ateş yakacağız ki bu ateş bir daha hiç sönmeyecek, söndürülemeyecek.

Bir şansı olduğunu düşünmeyin. uzun vadede bu savaşı kazanacağız!

Yaşıyorsak, hala umut var demektir.

Gerekirse bir iğne ile bin kuyu kazacağız. Ama muhakkak ki suyu gün yüzüne çıkaracağız.

Hayvan hakları hiç bir zaman gerçekleşmeyebilir. Ancak, insan haklarını tanıyan ve değer veren bir toplumu zayıf, haklarından mahrum bırakılmış bir toplumda koruyan bir toplumda, Hayvan Hakları daha da gelişmekte olan bir şansa sahiptir.

Güçlüklerle karşılaşan, zor günler yaşayan küçük çocuklara umulmadık bir sağduyu gelir, bir de bakarsınız kafayı çalıştırıyorlar, zorlukların üstesinden gelmeye çabalıyorlar.

Her ümidi kaybetmiş olabilirsin... Bütün dünya seni terk etmiş, sana düşman kesilmiş olabilir. O şartlar içinde dahi vazifen ümitsizliğe düşmemektir. Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki kandadır.

Bu memlekette bütün seslerin sustuğu, bütün ışıkların söndüğü, ümit namına bir şey kalmadığı, en şuuru yerinde olanların çare ve vasıtaları tükendiği vakit ufuklarda büyük bir ışık ve güneş doğdu. Bu güneş, büyük Türk ırkının asil ve yüksek evladı, bu memleketin kurucusu ve kurtarıcısı olan Gazi Mustafa Kemal'dir.

Açıklamak, değiştirmek için dünyayı, birlik, umut, kavga gerek insanlara.

Kimileri derler ki intihar bir irade işidir. Ben buna inanmıyorum. İntihar bir iradesizliktir. Dünyadaki güçlükleri yenebilen, o iradeyi gösterebilen kimse kolay kolay ölüme razı olmaz. Ölüme razı olan, hiçbir şeyle cedelleşmeyen, bu savaşta bütün ümitlerini kaybeden kişidir. O ümitleri kaybetmek için de, insanın, kendisini dünyaya bağlayacak hiçbir şeyi olmamalı. Ne para, ne pul, ne aşk, ne muhabbet, ne şeref, ne namus.

Belki yüzde bir veya iki ihtimal var ama bir ihtimal var. Mesele bu.

Hayatının sorumluluğunu tamamen kendi ellerine almış olmak her zaman kolay değil. Hiçbir yol engebesiz değil. Bazen o kuzey yıldızının önünü bulutlarla kapandı yani.

Bu hayatla mücadele etmek zor, çoğunda da yenilirsin. Ama her yenilgiden sonra yeniden ayağa kalkmayı başarırsan, işte, o zaman kazanmışsındır demektir.

Biz bir mücadeleye girerken tek bir şeye bakarız, bu da o mücadelenin Türk milletinin hayrına olup olmadığıdır.

Ben 28 Şubat Sürecinde bile umudumu hiç kaybetmedim. Dünyada tek başınıza kalsanız dahi umudunuzu kaybetmeyeceksiniz ve mücadele edeceksiniz.