Aklım zaten uzun zamandır kayıp...

Gerçeklerin çoğu aptalcadır.

psikiyatrist'im benim deli olduğumu söyledi.Ondan ikinci bir görüş istedim. O da aynı zamanda çirkin.

Mizah bir biçemdir. Topluma bakış açısıdır. Mizah şiir, öykü, roman olabilir: Tür değil, biçimdir. Mizacımızdan gelen bir özelliktir, bir çeşnidir. Yazı türleri beceri ister, teknik ister. Bunları sağladın mı başarı tamdır. Mizah ne ister? Mizah insanın mizacından geldiği için bilgi değildir, edinilemez. Teknik de değildir. İnsanın yaradılışında bu özellik varsa mizah başarılı olabilir.

Delilik her zaman kişiliğin çökmesi olarak anlaşılmak zorunda değil. Bir büyük atılım olarak da düşünülebilir. Tutsaklık ve varoluşçu ölüm olduğu kadar, özgürleşme ve yeniden doğuşun da tohumlarını taşıyor olabilir..

Komedi ciddi olmanın eğlenceli bir şeklinden ibarettir.

Benim deli olmam olanaksız. Çünkü ben ölmüşüm. Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi?

Delilik denilen şey neden bir tür dürüstlük olarak adlandırılmasın.

Hayattaki en önemli şey mizah duygusudur. Onu kaybettiğiniz anda beyninizi havaya uçurmak daha iyidir.

Bir albüm çıkaran kadar girdiğim ruh hallerinin bir dökümü olsa çoğunuz deli olduğumu düşünür, beni gördüğünüz anda koşarak kaçarsınız.

Komşularımızı eğlendirmek ve sıra bize geldiğinde onlara gülmek dışında ne için yaşarız?

Dünya her şey kendi istediğin gibi gitmediği için eğlenceli bir yerdir.

Evler yansın mı? Evler yansın! Allaahu Ekşın! Allahu- Allahu Ekber!

Olayların her zaman göründüğü gibi olmadığı önemli ve yaygın bir gerçektir. Örneğin Yerküre gezegeninde, insanoğlu başardığı onca şeye dayanarak - tekerlek, New York, savaşlar vs.- her zaman yunuslardan daha zeki olduğunu varsaymıştır ve bütün bunlar gerçekleşirken yunusların tek yaptığı suda oradan oraya atlayarak eğlenmek olmuştu. Ama öte yandan yunuslar da her zaman insanoğlundan çok daha zeki olduklarına inanmıştı - hem de tam olarak aynı nedenler yüzünden

Sadece bir kere genç olursun. Ama ölünceye kadar olgunlaşmamış kalabilirsin.

Hayatın gayesi olmayınca eğlence bataklığına akıyor.

Çılgın bir dünyada sadece çılgınların aklı başındadır!

Hapishanelerimizin tarihi, bir açıdan mizahımızın tarihidir. Ve mizah en barışçıl silahımızdır.

Doğru mu; peki, 'muhalif' olmayan mizahçı hiç oldu mu, cevabı buluyoruz. Öyleyse, isyan yoksa mizah yoktur. Mizah yoksa isyan yoktur. Ve çok acı, mizah yoksa aydın yoktur.

Mizahı kurumuş bir toplum aptallaşmaya mahkumdur. Aptallar mizah yapamazlar. Mizah yapmayanlar aptallaşırlar. Bu arada eklemek gerekiyor, solcu olamazlar.