Ah o tutkuların yarattığı uğursuz körlük . . .

Tutku kendi karanlığını en çok gizlediği zaman belli eder kendini,tıpkı en karanlık göğün en azgın fırtınayı bildirmesi gibi..

Mutlu yaşam, tutku ve korku üzerinde mantığın ve düşüncenin elde ettiği bir zaferdir.

Mantıkla beslenmeyen şey mantıkla yönetilemez.

Kalbi etkileyen, aklın anlamadığı nedenler vardır.

Duyguların seni aptalca davranmaya zorladığında kötü durumdasın.

Sadece kırgın olduğunuz için haklı olduğunuz anlamına gelmez.

Moraliniz bozukken hayatınızı gözden geçirmek hiç de iyi bir fikir değildir ve bir çeşit duygusal intihardır. Kendinizi kötü hissettiğinizde ortada gerçekten bir sorun varsa, bu problem toparlandığınızda da orada olacaktır.

Duyguları bir insanın yaşamının en büyük sorunu olabilir. Duyguların seni kandırabilir.

Tutkulardan ve arzulardan yoksun bir insan, insan olmaktan çıkar.

Umut, mantık aygıtından bağımsızdır.

Olup bitenlere soğuk bir mantıkla bakmaya, yalnız mantıklı, pratik bir hayat sürmeye alışık bir insana böylesine aşırı, çılgınca duygular saçma görünmez mi hiç?

Gündelik deneyimler göstermiştir ki, akıl bir konudan vazgeçse de, yürek yıllar boyu onun için çırpınır durur.

Herhangi bir şeye karşı, heyecan duymaktan korkma.

Bütün tutkular aslında güçsüzlüktür.

İnanç da sevgi de aklın yolunu izlemez.

Pek çok kişi kafasındaki imgenin temsil ettiği bilgeliğe erişemediği için aşağılık duygusuna düşmüştür. İnsan duygu ve tutkularından ötürü neden aşağılık duygusuna kapılsın? Hayatı yaşamaya değer yapan şey tutkudur.

İnsan tabiatında akıllıktan ziyade delilik vardır.

Kimseler bilmesin diye halimi / Kendim kendisini böyle savunur; / Dışımdan içimin hali okunur / İçim alev alev, içim besbelli.

Bir adamın hayaletimsi yüreğinde biriktireceği şeylerle hiçbir ateş ya da serinlik başa çıkamaz.