Gerçek sanatçı, Tanrı'nın lütuflarıyla doğan ve kadirşinas halkın alkışlarıyla beslenen nadide bir çiçektir. Gerçek sanatçı kendini topluma adayan kişidir. Sanatçı kendi hayatını yaşayamayan sorumlu insandır. Sanatçı her saniyesi ölçülü ve mesuliyet dolu bir varlıktır. Gerçek sanatçı nice uzun yılların yükünü omuzlarında taşıyan bir ağır işçidir. Sanatçı topluma mutluluk veren ıstırapları neşeye çeviren insandır. Sanatçı her kalpte dolaşan kandır. Bir toplumun kalitesi yetiştirdiği gerçek sanatçılarla ölçülmektedir. Ve de sanatçı çok sabırlı olmalıdır her nimetin bir külfeti vardır çünkü.

Allah’tan bütün dileğim; kurduğum bu müessesenin devamlılığının sağlanması, iş imkanı yaratması, vergi vermesi ve bizden sonra geleceklere örnek olmasıdır.

Çocuklar bizim dediğimiz, yüzümüze utanç duymadan bakmaktır. Mal değil, mülk değil istediğimiz. Size namuslu bir dünya bırakmaktır.

Bir kimse bir başkasını mutlu kılamaz fakat bir kimse bir başkasını mutsuz kılabilir. Dünya üzerinde mutluluktan çok mutsuzluk olmasının temel sebebi budur.

Bu ülke insanı kendi mutluluğu için bugüne kadar aslında hiçbir şey yapmamış. Yani, bu ülke ne kadar daha güzel ülke olabilir?

Üzerimize yüklenmiş otuz bin tane sorumluluk var. Bütün bunlarla boğuşuyorsun haliyle. Bunların üstesinden gelecek olan farkındalık hali, kendini takip etmek, neyi niçin yaptığını çözmek belli bir bilinç yaratıyor zamanla. Bu bilinç de seni daha mutlu kılıyor.

Zekam bana değil dünyaya aittir.

Mutsuz olduğunuz zaman, sizi mutlu edebilecek tek kişinin kendiniz olduğunu unutmayın.

Mutluluk başkaları mutsuzken yalnızlıkla olmaz, toplulukla olur. Aç insanlar olduğunu bilirken, lokmalarım rahatlıkla boğazımdan geçmiyor; soğukta titreşenler varken, odamdaki sobamda ısınamıyorum. Bu İsa'ca bir duygu ve duygusallık değildir. Bu bilinçli, akılcı bir davranıştır. Yemeğimi rahat yemek istiyorum, rahat ısınmak, rahat uyumak istiyorum; bu benim hakkım değil mi? İşte ben bu hakkı istiyorum.

Öyle bir medeniyetin mirasçılarıyız ki manevi temeller üzerinde yükseltip hak ve adalet anlayışımızla bina ettiğimiz insanlık kubbesi, asırlar boyu tüm dünyada mazlumların umudu ve sığınağı olmuştur. Dün böyleydi, bugün yine böyledir. Şimdi bize düşen bu mirası varislerimize ulaştırmaktır.

Kendi mutluluğunuz sadece kendinize bağlıdır.

Bizi yargılayacak olan çocuklarımızdır.

Toplumdan aldığını, topluma geri ver; Senden önce gelenler de, aynı şeyi yaptılar ve onlar, ne ektilerse, sen onu biçiyorsun.

Politikacıların sizi yanlış yönlendirmesine izin vermeyin. Gerçeklerin neler olduğunu öğrenin ve mutlu bir yaşamın nasıl yaşanacağı ve daha iyi bir dünya için nasıl çalışılacağı konusunda kendi kararlarınızı verin.

Geçmiş bizim mirasımızdır, bugün bizim sorumluluğumuzdur ve gelecek bizim mücadelemizdir.

Eğer kazanırsak -ki bunu yapabiliriz ve yapmalıyız da-, Alman tarihinde adından en çok söz edilen nesil olarak nam salacağız. Ancak kaybedersek, hatamızın bedelini korkunç bir biçimde ödemek zorunda kalacak olan nesiller yüzlerce yıl boyunca bizlere lanetler yağdıracaklardır.

Halk ve hizmetçi ve ermiş kişi, Her zaman kabul ederler ki, Yeryüzü çocuklarının yüce mutluluğu Sadece insanın kendisindedir.

Tabiatta sakınması zor birtakım zorlu sebepler varsa da çok defa kendini saadete ve bahtsızlığa sürükleyen yine insanın kendisidir.

İnsan kendi saadetinin mimarıdır.

Mutluluğu üretmeden, tüketmeye hakkımız yoktur.