Sanatta popülizm, politikada dar pratik, bilimde amprisizm Türkiye'yi kemiriyor.

Demokrasicilik modern tekeneciliktir; bugün politika sahnesinde bir tek gelişkin tipe rastlanmaması da, buradan kaynaklanıyor. Gürültüsü çok büyük, verimi çok küçük bir iş oynanıyor.

Bak bana dikkatle. Sence ben militan mıyım? Sakallarımı yolsam, ahbaplarından mıyım? Geyik muhabbetine katılsam, söyle dostlarından mıyım? Neredeyim, sen neredesin? Sen ne boş bir kellesin! Sana dünyâlıklar ellesin, salıncaklarını tayfunlar yellesin!

Aşk şarabımı alkol sanar, kınarlar beni. De ki öyleyse Sago başı dönmüş ayyaşın teki.

Eteğini indirmek istediğin için hayat fahişe sana göre.

Politika demek, kazığı atarken söylediğin nutukları, kazığı yiyenlere alkışlatmak demektir.

Övgü ve sövgü, yazı-tura gibi aynı cehaletin iki farklı görünüşüdür.

Putin çok hasta ve cahil bir insandır. Öyle olmasa, eski Fars atasözünü dinlerdi: "Şah delirdiğinde, Kafkasya'ya savaşmaya gider!"

İnsanlar tek tek alınmasınlar, ama eskiden tartışmalara katılan ve AKP’nin politikalarına ya da İslami hareketin durumuna biraz daha eleştirel gözle bakanların pek çoğu bugün AKP’nin kurduğu think tank kuruluşlarında görevliler. Bunların hepsi şimdi AKP’nin politikalarına malzeme temin ediyorlar.

Dost; yeri geldiğinde taltif, yeri geldiğinde tenkit eder. Sürekli taltif bekleyen, ya kendini kusursuz zannediyor ya kendine köle arıyordur
.

Türkiye’de güncel siyaset kısır bir kasaba dedikodusundan öteye gitmiyor. Severim ara sıra dedikoduyu da, üzerinde kalem oynatmaya değmez kanımca.

Küçük bir ülke, utanmadan Avrupa'nın önündeki kapasite sınavına düştü. İşte sıradan politikacılarımızın bize getirdiği!

Hırsızlar, ahlakçılarda bugün doğaçlama. Bir ömür boyu satış yapan bakanlar. Kaçakçılar milletvekilleri.

Demokrasi, insanları yönetime katılmamaya ikna etme rejimidir.

Politika ve hükümetler, benim anlayabildiğimden çok daha fazlası. Mevcut sistemler kişisel hırslarla bozuluyor. Her şey çok karmaşık ve samimiyetsiz.

Herkesi öven kişi hiç kimseyi övmez.

Vatanseverlik, alçakların son sığınağıdır.

Nihayet göreceğiz seni Batı'nın gücü. Belki ben bile izleyeceğim Saksonya bahçelerinde dolaşan seni Sakın Saray'a geleceğimi sanma Aklıma bile getirmem aslında Sizin gibilere saygılarımı kanıtlamayı Bilmek isterdim yoksa Neler konuşulur ortamınızda Senli benli konuşuyorsundur çarla Politikadan hiç anlamam ya fazla uzatmayayım ama Sevgili Wilhelm sende sakın unutma: Söyle kurnaz Bismarck soysuzuna Barışın ırzına geçmeye bilenmesin Ey Batı'nın İmparatoru Bunu Avrupa için yapasın.

Kendi çıkarlarını korumak isteyenler önce "sistem elden gidiyor, rejim tehlikede" derler.

Bizi yargıyı siyasallaştırmakla itham edenler, şu anda kendi oturdukları makamları bir siyasi partinin il başkanları gibi kullanabilme cüretini gösteriyorlar. Bunlar kendilerini Cumhuriyetin tek ve yegane sahibi sanıyorlar.