Gerçek vardır; sadece yalan uydurulur.

Bir yalanı söylemek kolaydır, sürdürmek maharet ister.

Bir kere başlarsan söylemeye yalan, onu bırakmaz ve yalanlar söylemeye kolay alışırsın.

Yaptığımız her işte, 'insanı ve vicdanı merkeze alma' kaygımız hep ön planda oldu. Farklı sesleri bir araya getiren forumda da bu temel ilkemizi hep merkezde tuttuk. Haktan yana taraf olmak, doğrunun yanında durmak, insanlığın sancılarına çözüm aramak, mazlumun sesi olmak... Türkiye'nin bu insani yaklaşımı bize hep ilham oldu. Türkiye'nin ve dolayısıyla TRT'nin bu ali gönüllü tavrı, binlerce yıllık medeniyet ve değerler mirasımızdandır. Fakat maalesef; güçlü yalanın, haklı gerçeğe galebe çaldığı bir çağdayız. Yalan haber ve bilgi çarpıtmanın dünyanın sayılı medya kuruluşları tarafından bile sürekli yapıldığına şahit olmaktayız.

Beni öyle bir yalana inandır ki, Ömrümce sürsün doğruluğu.

Sen doğru ol da varsın sanan eğri sansın. Lâkin sakın unutma ki; Sen kendini bir şey sanmadığın sürece doğru insansın.

Cümleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Yanlış anlayanlar tarafından söylenen bir doğrudan daha kötü hiç bir yalan yoktur.

Samimi olanın hatası, samimiyetsizin doğrusundan dahi şirin gelir insana çoğu zaman.

En korkunç cinayet doğru olanın katlidir.

Yarı gerçek, tüm yalanların en kötüsüdür, çünkü kısmi olarak savunulabilir.

Her insan biraz romandır, kahramandır, biraz yalandır.

Aşka yalan dedirtmem.

Yalan her yerde ve birçok insan, yalansız bir hayatın neye benzeyeceğini bile akıllarından geçiremiyorlar.

İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor.

Herkes yalan söylerken doğruyu söylemek sadece asilik değildir. Devrimci bir eylemdir. O yüzden doğruyu söylerken iyi düşün çünkü bu bir silahtır.

İnançlar keçi yolu gibidir. Bir yolu sıklıkla kullandığınız vakit o yol size doğru yol gibi görünür.

...Ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşırıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır.

İnsanlar büyüdükçe bu yetenek genelede azalır ve mekanik ve alışkanlıkla hareket eden bireylere dönüşürler.

İnsan düşündüğü gibi yaşamazsa, yaşadığı gibi düşünmeye alışır.