Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.Aşka münkir ademi bu meydandan sürmüşler.

Sana inanmışlığım bir büyük olaydır.

Istırabın dağladığı sevgi kuvvetlidir.

Alışmak sevmekten daha zor geliyor.

Sevmek oturup birbirine bakmak değil, belki beraberce aynı yöne bakmaktır.

Gerçek sevgi, zamanın tüm zorluklarını yenmeye güçlüdür.

Ben, sensiz yaşayamam diyenlerden değilim. "Sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım.

Eğer aşkından eminsen evlilik hayatının zorluklarından da korkmamalısın, gerçek aşkın bunların ötesinde bir şey olduğuna inanıyorum.

İki aşık için önemli olan her zaman dünyaya değil, birbirlerine nasıl baktıklarıdır.

Gerçek aşk daima kişisel yarar duygusundan vazgeçme temeli üzerinde yükselir.

Sen var oldukça ben özgürüm.

Sizi kırdım, ama biliyorum -eğer seviyorsanız, kırgınlık uzun zaman kalmaz akılda, ve siz beni seviyorsunuz. -

Aşk en ulvi nikahtır. İki kişiyi ondan başka bir şey bağlayamaz.

Sevgide insan en azından yalnızlıktan kaçıp sığınacağı bir liman bulabilir. İki kişi, dünyaya karşı bir tür ortaklık kurar ve bu iki kişilik bencilliğin sevgi olduğu yanılgısına düşülür.

Birini mükemmel olduğu için sevmezsin. "O" sen sevdiğin için mükemmeldir.

Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.

Seni tamamlayacak birine ihtiyacın yok. Sadece seni tamamen kabul edecek birine ihtiyacın var.

Birini sevmek, ömürden koca bir parça vermektir. Kendine saklayacağın, öğreneceğin, eğleneceğin vakti, başkasına hediye etmektir.

Oysa seni bir dine bağlanır gibi değil, kendi özgürlüğümü sever gibi seviyorum.

Yalnız seninim. Ve yalnız beni düşündüğün müddetçe aşkımızın ömrü ebedîdir. Büyüyü ancak ihanetin bozar. Manevî ihanetin. Bir an için gözbebeklerinde raksedecek herhangi bir yabancı hayal... O zaman bu rüya bir kabusa döner ve bir uçurumun kıyısında uyanırsın.