En namuslu sözler, en namussuz insanların dilinde.

Namuslu yaşayan insanların, namuslu olarak ölmek gibi bir borcu var. Ömrün hapisle; sürgünle, sansürle, itilip kakılmayla geçmişse, daha sonra “Aman şu görüşümü saklayayım, değiştireyim, rahat edeyim” diyemezsiniz. Size inanan insanları hayal kırıklığına uğratmaya hakkınız yok. Ağaçlar ayakta ölür.

Kıskanılacak insan bulamadım. İnanınız bulamadım.

İstenip de, namusa dokunmadan verilebilecek ne varsa isteyin, lütfen (Viola)

Pısırık, beceriksiz olmayı yeğlerim, yalancı, dalavereci olmaktansa.

Türkler doğunun en temiz, en dürüst, en namuslu milletidir.

Topluma birkaç günlüğüne teslim olan onurlu bir insanın hissedeceği duygu acı ve hüzündür. Bunun sağlayacağı tek fayda, kendi köşesine çekilip yalnız kalmayı sevdirmesi olacaktır.

Hayatı ne önemse, ne de hafife al. Onursuz birliktelikler yerine, onurlu bir yalnızlık yasa sadece.

Ben aydınlık ve özgürlük delisiyim Varsın hainleri gizlesinler soğuk bir taş altına Dürüstçe yaşadım ben, karşılığında Yüzüm doğan güneşe dönük öleceğim.

Dürüstlük övülür ve soğukta bırakılır.

Devlette namussuzluk olunca bütün milletin ahlâkı zehirlenir.

Otuz yaşındayım, kendime yalan söyleyip bunu da onur sayabileceğim yaşı beş yıl geçtim.

Siz inanmayın bu sahte sözlere. Şerefsizliğin kimin ayağına dolandığı kısa sürede açığa kavuşmuştur.

Kavak ağacını beğenen ve seven pek az kişi gördüm, çünkü dosdoğrudur.

Namuslu bir hikayen varsa, seni kimse satın alamaz.

Yalnızlığa alışmakla, izzetinin bekası için çalış.

Yalnızlık korkusu, Türk aydınının obsesyonudur.

Düşün gücü olan, teorik dayanağı olan aydın, yalnızlığa en çok dayanabilen insandır. Eğer daha önceki zorunlu tanımlamaları tamamlamak gerekirse, aydın yalnızlığa dayanabilen hayvandır. Ve teorik güç ile yalnızlığa dayanma gücü doğru orantılıdır. Çok büyük bir doğallıkla; çünkü teori dünyadır.

Bana benden başka bir dost varsa bilmem lazım.

Yarısı zakkum, yarısı gülüm. Kendimi bulmam için bir rehber gördüm. Yalnız, dilsizdi ve sen onu gâayet hor gördün. Bir öğün için 10 ekmek kendine böldün, ben güldüm.