Hepimiz ölürüz. Amaç sonsuza dek yaşamak değil, geride ölümsüz bir şey bırakmak.

Akıllı adamın söylemleri yerin 10 kat altına gömülü. Yazıtlarım kulakta kalıcı, ancak kalem ölümlü.

Kimi ölüler bize ne kadar yakın. Yaşayanların birçoğu ne kadar da ölü.

Ölüme külden başka bir şey bırakma.

Gideceğim, ama asla ölmeyeceğim.

Herkes ölümsüzdür aslında; bir gün öleceğini bilebilir ama öldüğünü hiçbir zaman bilmeyecektir.

12 Temmuz'larda, Malatya dağlarında yoldaşlarımız nasıl gittilerse ölüme, biz de öyle gidiyoruz.

Büyük babam derdi ki, Ölen herkes ardında bir şeyler bırakmalıdır. kitap, Ya da ekili bir çiçek bahçesi. Elinin dokunduğu bir şey bırakmalı. Ona dokunan kimse senin varlığını hissetmeli.

Büyükbabam herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı derdi. Bir çocuk, bir kitap, bir resim, bir ev, yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı. Yada ekili bir bahçe.

Bir büyük insanın, bir müellifin ölümünden sonra ruhunun duyabileceği en büyük bahtiyarlık, eserlerinin devamlı olarak okuyucuya, yeni nesillere arz edilebilmesidir. Bunun aksi, uğranılacak talihsizliklerin en büyüğüdür.

İlerde Ben öldüğümde heykelimi dikmesinler. Dikmesinler ki gölgesi yere vuruyor diye heykelimi Kırmasınlar.

Öleceğiz bir gün, gömecekler. Birkaç gün övecekler, sonra kalan malını bölecekler; hatta memnun kalmayıp üstüne bir de sövecekler.

Bir gün tiyatronun ışıkları sönecek, zil sesleri susacak ve tiyatro perdesi sonsuza kadar üzerime kapanacak. İşte o zaman giderken tüm üzüntülerinizi yanımda götürerek size sadece kahkahaları bırakacağım.

Bir bakmışsınız benim cenazemde başka sanatçılarla röportaj yapmışsınız. Gün gelecek tiyatro sanatçıları ölecek. Tiyatro perdesi üstümüze üstümüze yıkılacak. Seyirci üzülmesin. Ben ve benim arkadaşlarım, onların kederini alıp götürecek. Onlara sadece gülmek kalacak.

Filmler ve gramofon kayıtları, müzikler, kitaplar ve binalar, bir insanın ölümünden sonra, hissetsek de hissetmesek de, isimlerini bilsek de bilmesek de, yaşamının ve çalışmasının ne kadar güçlü bir şekilde devam ettiğini açıkça göstermektedir. Bize göre ölüm diye bir şey yoktur!

Amerika'nın bünyesine uğursuz bir kurt gibi giren ırkçılık kanserinin kökünü kurutabilecek bir gerçeğin mayasını tutturmuş olarak, fersiz de olsa bir ışık bırakarak ölürsem, ne mutlu bana! Bu takdirde, şan Allah'a mahsustur. Benim olan tek şey ise günahlarımdır.

Yirmili yaşlarınızda ölümsüz olduğunuzu düşünüyorsunuz. Otuzlu yaşlarınızda ölümsüz olmayı umarsınız. Kırklı yaşlarınızda, çok fazla acı vermemesi için dua edersiniz ve benim yaşıma geldiğinizde bunun çok yakında olabileceğine ikna olursunuz.

Ölümsüzlük anlamsızdır; insan dışında bütün yaratıklar ölümsüzdürler, çünkü ölümden habersizdirler.

Bir adam ölebilir, milletler kurulur veya çökebilir; ama fikirler her zaman yaşar.

Ölürken yanınızda götüreceğiniz tek şey, ardınızda bıraktıklarınızdır.