Bir sonraki yaşam fikrinin kökeni yoktur.

Tanrı'ya inanırım. Bir yüce varlığın, böyle bir âlemi meydana getirdiğine inanırım. Ve de, insanların daha doğarken, kaderlerinin yazıldığına inanırım. Ömür çizgisinin, ana karnındayken kesildiğine inanırım.

Siperdeyken, ölümle yüz yüzeyken Tanrı’nın olmadığından emin olursunuz. O nedenle hayatta kalmak için savaşırsınız, bir nefes daha almak için. Her türlü varlıktan medet ummamızın sebebi de budur, çünkü ölmek istemezsiniz. Çünkü kalbinizin derinliklerinde, ölümün oyunun sonu olduğunu bilirsiniz. Ahiret diye bir şey yoktur. Cennet yoktur. Tanrı yoktur. Sadece hiçlik.

Uzun süredir hayvan gibi yaşıyoruz ama bir melek gibi öleceğim; Tanrı ile yüz yüze geldiğimizde ne denli sevdiğimiz ölçüsüyle yargılanacağız Sevgi kendini kurban edebilmektir.

Ölüm olmasaydı, inanç temelli dinin etkisi yok denecek kadar az olurdu. Belli ki ölüm gerçeği bize dayanılmaz geliyor, inanç ise mezara girdikten sonra daha iyi bir hayata kavuşacağımız umudundan besleniyor.

Nasıl oluyor da milyonlarca insan ona hayatlarını adıyorlar ve nihayetinde irrasyonel olan bir şey için ölüyorlar bile.

Bir insanın uğruna öleceği bir şeyi yoksa, yaşamaya da hakkı yoktur.

Müslümanca yaşamanın olmadığı bir yerde, Müslümanca ölmenin elbette bir yolu vardır.

Din bu yaşarken ölüme bir dirilme ve bir başka hayat vaadiyle karşılık veriyordu.

Ölümden sonraki yaşamla ilgilenmiyorum.

Uğruna ölmeye değer her şey, kesinlikle yaşamaya değer.

İnsanların din uğruna şehit olmalarına şaşırırdım hep Tüylerim ürperirdi.

Din, aynı zamanda, tıpkı bir bakıma ölüm işidir.

Bilgisizliğin azgınlığına karşı savaştım. İnanın ki dünya nimetleri ya da öz saygı için bu acıya katlanmıyorum, yaşamı ben de çok seviyorum; fakat inançlarım bunun üstündedir.

Yüce tanrım ve ölümümün şahitleri: Filozof olarak yaşadım Hıristiyan olarak ölüyorum.

Yüce tanrım ve ölümümün şahitleri: Filozof olarak yaşadım Hıristiyan olarak ölüyorum.

Müdür, din uğruna ölmek büyük bir onurdur, diyor. Babam ise, İrlanda uğruna ölmek büyük bir onurdur, diyor. Hiç yaşamak isteyen yok mu, diye düşünüyorum.

Büyükler din uğruna ölmenin çok büyük bir olduğunu söylüyorlar, ama henüz değil, diyorlar.

Ölümün karşısında ve tanrı ile adaletin huzurunda bulunduğum şu anda, Atatürk’e övgüler yazmak için kaleme sarılan şair kadar vicdanım rahat. Uğruna can verecek adamlar bulunduğuna göre, davamızın daha güçlü olarak yaşayacağına inanıyorum. Ve diyorum ki Atatürk ölmüştür ama var olmakta devam ediyor. Şimdi ben de öleceğim ama Atatürk ilkeleri, ölümümle çok daha yüce bir değer kazanacak

Araplarda, insan canı gayetle değersizdir. “her şey Allah'tandır” deyip budalaca ölürler.