İnsan iki ucundan yanan bir mum gibi olmalı!

Ülken için bir mücadeleye girmediysen, sen öldüğünde de hiç yaşamamış olacaksın.

Bir insan özgürlüğe doğru dürüst önem verdiğinde, güneşin altında, o özgürlüğü elde etmek için yapmayacağı hiçbir şey yoktur. Ne zaman birinin özgürlük istediğini söylediğini duyduğunuzda, ama sonraki nefesinde onu almak için ne yapmayacağını veya onu almak yolunda yapılmasına inanmadıklarını anlatacaksa, o kişi özgürlüğe inanmıyordur. Özgürlüğe inanan bir adam özgürlüğünü elde etmek veya onu muhafaza etmek için güneşin altında her şeyi yapacaktır.

Bir din için ölmek, onun için yaşamaktan kesinlikle daha kolaydır.

Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim. Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Sevmeyene karınca yük, sevene filler karınca. Dağı bile taşır insan aşık olup inanınca.

Kimse bilmez bir ömür sürüklendim. Her sabah yeniden ümitlendim. Bakıp aynaya ne sözler verdim.

Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama... Bozmadım.

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır... Harcayacaksın!

Bir kerpiçim de olsa, satar yine şarap içerim.

Tanrı'ya inanırım. Bir yüce varlığın, böyle bir âlemi meydana getirdiğine inanırım. Ve de, insanların daha doğarken, kaderlerinin yazıldığına inanırım. Ömür çizgisinin, ana karnındayken kesildiğine inanırım.

Siperdeyken, ölümle yüz yüzeyken Tanrı’nın olmadığından emin olursunuz. O nedenle hayatta kalmak için savaşırsınız, bir nefes daha almak için. Her türlü varlıktan medet ummamızın sebebi de budur, çünkü ölmek istemezsiniz. Çünkü kalbinizin derinliklerinde, ölümün oyunun sonu olduğunu bilirsiniz. Ahiret diye bir şey yoktur. Cennet yoktur. Tanrı yoktur. Sadece hiçlik.

Fedakarlık gerektirmeyen şeylere inanmak kolaydır.

Cesaretin ölçüsü ölmek değil, yaşamaktır.

Hiç fikir sahibi olmamak, kötü fikir sahibi olmaktan daha iyidir. Bir şeye inanmamak, yanlış bir şeye inanmaktan daha iyidir.

İnandıkları doğrultusunda yaşamayan, gerçekten inanmıyordur.

Uzun süredir hayvan gibi yaşıyoruz ama bir melek gibi öleceğim; Tanrı ile yüz yüze geldiğimizde ne denli sevdiğimiz ölçüsüyle yargılanacağız Sevgi kendini kurban edebilmektir.

Yaşamda en yüksek bedel, sevginin korunması için ödenir.

Bilgi değil inanç önemlidir, çünkü bilgide faydacılık, inançta fedakarlık vardır.