Memleketin direği, temeli, sağlamlığı, esası ve kökü iki şeye bağlıdır. Bunlardan biri halkın hakkı olan kanun, diğeri de hizmette bulunanlara dağıtılan gümüştür. ..parayı görerek, hizmet edenlerin..yüzleri gülmelidir. Hangi bey askerini memnun etmezse, kılıç da kınından çıkmaz.

Kolay mutluluk, insanlar için çalıştığı açık olan insanların mutluluğuysa, hissedilmesi zor mutluluk da insanlar için çalıştığı gizli kalmış olanların mutluluğudur.

Biz her zaman demişiz, biz Zeyneb'e Abbas oluruz, hademe oluruz, hatta hadimlerine de hademe oluruz. Bununla biz fedakârlık etmiş olmayız, eğer Onlar bizi o kapıya layık görürlerse, bu canımızı kendilerine kurbanlık olarak görürlerse, Onlar bize minnet koymuş olurlar, biz Onlar uğruna ölsek bile borçluyuz.

Evladı askerde olan, polis anneleri… Bunların hepsi bizim de evlatlarımız. Anneler babalar bilmelidir. Bu evlatları vatan savunması için ölüme göndermiyorlar, saray savunması için gönderiyorlar. Vatanımız ortak vatansa, hep beraber el ele savunalım. Bunu 1071’de de yaptık, şimdi yine yapalım. Ama kimse şimdi bir partinin çıkarı, hele hele bir kişinin çıkarı için savaşmamızı istemesin. Sizler de ana babasınız, onları bir sarayın çıkarına kurban etmeyelim. Ortada bir vatan sorunu yok, ortada bir sarayın savunulması sorunu var.

İnsanlar inandığı değerlere inandığı oranda hizmet eder, hizmet ettiği oranda da bedelini öderler.

Bir topluluk içinde, Allahü teâla, en çok hizmet edeni sever.

Savaş, basit erlerin etiyle canından teşkil edilmiştir.

Herkese hizmet ettim ben. Gerek saha içinde gerekse saha dışında! Ama kendim selvi gibi kaldım ortalıkta. Selviler dibine ışık salmaz! Selviler öyledir!

Ülkenize ve halkınıza bedeninizin, aklınızın ve vicdanınızı bütün gücünü verin!

Ya egemenlerin kiralık uşaklığını yapacaktım ve refah içinde yaşayacaktım, ya da halkımın gönüllü hizmetkârlığını yapacaktım ve yoksulluğu, mahpusluğu, işkenceyi hatta ölümü göze alacaktım. Ben, ikincisini tercih ettim.

Hizmet; vermekle olur, almakla değil.

Öyle ya, bir milleti idare etmek işini üzerine almış bir insan, bütün hayatını toplumun çıkarlarına adamak için kendi çıkarlarından vazgeçmiş demektir. O hep milletinin mutluluğuyla ilgilenir.

Gerçek yaşam başkaları için yaşamaktır.

Polisin çok olduğu yerde özgürlük, askerin çok olduğu yerde barış, hukukçunun çok olduğu yerde ise adalet yoktur..!

Herzl, 'devlet adamı' kabul ediliyordu.Devleti yoktu.Enver, milliyetçi idi.Milleti yoktu.Hep arıyordu.Savaş ilan ettim. Askerim yok ve tertipliyorum.

Kurmay Sınıfı sınıfta kaldı.

Yeryüzüne barış getirmeye geldiğimi sanmayın! Barış değil, kılıç getirmeye geldim. Çünkü ben babayla oğlun, anneyle kızın, gelinle kaynananın arasına ayrılık sokmaya geldim. ‘İnsanın düşmanı kendi ev halkı olacak.’ Annesini ya da babasını beni sevdiğinden çok seven bana layık değildir. Oğlunu ya da kızını beni sevdiğinden çok seven bana layık değildir. Çarmıhını yüklenip ardımdan gelmeyen bana layık değildir. Canını kurtaran onu yitirecek. Canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır.

Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim. Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.

Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur.

Eğer eksiksiz olmak istiyorsan, git, varını yoğunu sat, parasını yoksullara ver; böylece göklerde hazinen olur. Sonra gel, beni izle.