İşte pes etmemeliyim, bu yüzden : çünkü pes etmek, gerçekten de gerçek-dışı kılar onu, onları...

Hiçbir şey bitmiş değil ; yaşıyorsan hala umut var demektir.

Herkes bir şey aldı götürdü benden
Kimi umutlarımı
Kimi inançlarımı
Kimi en güzel duygularımı
Sen başkalarına benzeme sakın
Hep böyle kal, hep cana yakın
Hep böyle kal, hep böyle kal, Hep bana yakın..

Yaralı bir devi ayaklarının üstüne koyabilmek için kuşak kuşak o devi sırtımızda taşıdık. Yaralarının iyileşeceğine, o devin ayaklarının üstünde duracağına olan inancımı hiç kaybetmedim. Bir gün bu ülke ayaklarının üstünde duracak. O zaman da, masaldaki gibi “sihirli kedinin çizmelerini” giyerek amacına doğru uçarak gidecek.

Müziğin her şeyin üstesinden geleceğinin inancındayız.

Türkiye'nin geleceği çelikten yoğruluyor; belki biz olmayacağız ama bu çelik aldığı suyu unutmayacak.

Çarlar ölecektir, Petrolarınız ve Katerinalarınız gibi Nikola da gözleri arkasında gidecektir. Fakat Kafkasya mutlaka kurtulacak hür ve mesut olacaktır. Allah, hak ve vatan uğrunda çarpışanlara yardımcı olsun.

Kimse bilmez bir ömür sürüklendim. Her sabah yeniden ümitlendim. Bakıp aynaya ne sözler verdim.

Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim.

Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım, unutma bizi.

Her şeye rağmen sevmeli çünkü sevilme ihtimali var. Bu ihtimal bile bu uğurda bir ömür tüketmeye değer.

Ben doğrusu birçok şeyden emindim. Hatırlıyorum; çocuklarım, kardeşlerim ‘Sen bunları yazıyorsun ama kim okuyacak ya da yazacak?’ diyorlardı. ‘Birileri okuyacak biliyorum’ diyordum.

Bizim yaptığımız, betonda yetişen bir gül olmaya çalışmak.

Suya düştüğünüz için değil, sudan çıkamadığınız için boğulursunuz.

Bir fırtınada kaptan, rüzgâra söz geçiremiyorum diye gemiyi bırakır mı?

Allah her insana sabah uyanmak için bir neden vermiştir.

İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zaman ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz.

Şimdi daha mutluyum, iyi şeyler düşünüyorum ve inanıyorum ki olabilecek, güzel şeyler başladı.

Belki de fırtınalı çağıran direkler, anda, rüzgârla gelecek ölümü bekler, o zaman ne yelken, ne ümit... Ama sen yine kalbim, gemicilerin şarkılarını dinle.

Hepsi anımsanacaktı; ama herkes bekleyişi kadar büyüktü. Biri olabilecek olanı beklediği kadar büyüktü. Oysa imkansızı bekleyen herkesten büyüktü. Hepsi anımsanacaktı; ama herkes mücadele ettiği şeyin büyüklüğü kadar büyüktü.