Aynı gökyüzünün dünyanın tüm ülkelerini kapsamasına olanak var mı.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

Sonsuz uzayda etrafında bir düzine daha küçük kürenin döndüğü yuvarlak, ortası sıcak, üzerindeki küflü tabakanın canlı ve bilinçli varlıklar ürettiği soğuk sert bir kabukla kaplı sayısız aydınlık küre - bu ... gerçek dünya.

Gerçekten var olan bir sinek, bir ihtimal var olan bir melekten daha önemlidir.

Her şey sadece algılandığı haliyle mevcuttur.

Birdik, tektik, insandık, sadece insan… Şimdi de öyleyiz… Sadece insan.

Zihin ne doğar, ne de ölür, sadece onun gizemli görüntüleri ve suretleri doğup ölürler. Her şey hayaldir, gerçeği yok eden geçici bir çizgi oyunudur.

Biz kendi yarattığımız bir dünyada yaşıyoruz.

Sen dünyasın.

Dünyayı, olduğu gibi, gerçek yüzüyle görmek, materyalizmdir.

Materyalistler ise, dünya nesnel bir gerçektir derler.

Varolmuş şey bulunmuş ve hiçbir zaman doğru değildir. O her zaman ve yalnızca kendisidir.

Belki de bir simülasyonda yaşıyoruz diye umutlanmalıyız.

Doğal tavır almanın genel savı; benim de içinde yaşadığım dünyanın, benim dışımda, benim ona ilişkin söylediklerimden bağımsız bir gerçeklik olarak varolduğudur.

Varoluşta ne varsa, benim bilgim olmadan var olur benim iznim olmadan var.

Belki de bu dünya, başka bir gezegenin cehennemidir.

Mutluluğun sırrı, dünyanın korkunç bir yer olduğu gerçeğiyle yüzleşmektir.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Gerek değer atfetme, gerekse değer biçme değerlendirileni değil, olsa olsa değerlendireni ele verir.