Muvaffakiyet denilen şey, tayini güç bir sürü amillere, sebeplere ve hatta tesadüflere bağlıdır. Hususiyle, içinde yaşadığımız şu muasır cemiyetin çapraşık mekanizmasında, her ehliyetin kendine bir yol bulup aydınlığa çıkması için yüz türlü müspet ve muvafık şeraitin bir araya toplanması lazım gelir, bir şans işi...

İçine ortaklık koymadığınız bir eylem insan için doyurucu değildir, zemininde ortaklık düşüncesi olmayan bir fikir kapsayıcı ve her adımda tamamlanarak doğrulanıcı biçimde açıklayıcı değildir, içine ortaklık güdüsü koymadığınız bir canlı yaşayabilir değildir ve ortak yapısı olmayan madde varolabilir değildir.

Çalışkanlarla sosyaller haksız, ölçüsüz biçimde öne çıkıyor; duyarlı onca insandan dünya faydalanamıyor.

Ayn Rand'ın 'The Fountainhead'i iyi okumuş olsaydı, Türkiye'de hiçbir ideoloji aklın önüne geçemez, bu ülke inanç dolu militanların cenneti olacağı yerde meslek sahibi insanların ülkesi olurdu. Bir işi iyi yapmak, işine saygı duymak, o işi başarmak bu kadar aşağılanmaz, insanlar yaptıkları işten, üretmekten ve para kazanmaktan utanmazdı.

Maalesef toplum olarak biz sınırlarımızı zorlama çabasına hiç girmiyoruz. O yüzden de dünya çapında bir iş yapmamız çok zor oluyor. Birilerinden daha iyi olmak yerine yaptığınız şeyde çok daha iyi olmak için çalışmanız gerekir. Bunun içinde o alana uygun şekilde donanımlar sağlamalısınız. Teknolojiyi de bu amaçla kullanmak bence en ideali.

Başarıyı, buna ulaşırken birlikte yol aldıklarınızla, ailenizle, çevrenizle ve toplumla paylaşmayı bilin. Başarının ürünü olan parada sizin kadar sizinle birlikte yol alanların da payı olduğunu unutmayın.

Eğer doğduğun zaman Havra kapısına bırakırlarsa Yahudi olursun, Cami kapısına bırakırlarsa Müslüman, Kilise kapısına bırakırlarsa Hristiyan olursun.

Kanun bana damga vurdu. Namuslu insanların arasından sürüp çıkardı. Bütün sevdiklerimin yabancısı oldum. Bu gece, bu serseriler arasında geçirdiğim iki saat, bana anlaşılmaz bir sükûn ve kuvvet verdi. Acaba ben, sahiden bu âlemin adamı mı oldum? Bilmiyorum. Fakat, muhakkak olan şu ki: insan, kimin yanında yüz karası yoksa, kimin yüzüne çekinmeden bakarsa, kendini ona yakın buluyor...

Sürekli sizi değiştirmeye çalışan bir dünyada, "kendiniz olabilmek" en büyük başarıdır.

İnsanın yeryüzündeki en zayıf hayvan olduğu kabul edilmek zorundadır. Ve onun bütün davranışlarının, bütün aidiyetlerinin, gruplaşmalarının temeli budur. O kendisinden daha büyük bir şeyin parçası olmak zorundadır; ancak o zaman kendisini güvende hisseder.

İnsan ne yaparsa yapsın zamanından, içinde yaşadığı toplumdan çıkamaz.

Birbirimizi Farkımızla Sevelim.

Çünkü halk takdir etmediği başarılardan ötesiyle ilgilenmiyor.

İnsanı sevmeyen sistemlerde başarılar cezasız kalmaz.

Mutluluk başkaları mutsuzken yalnızlıkla olmaz, toplulukla olur.

Başarıyı bireyin diğer insanlara yaptığı katkılar açısından ölçerim.

Yaşamayı bildin mi insanlar seni kıskanırlar, kudururlar. Bilmedin mi seni hor görürüler.

Bir toplumun kadınları, eğitimsiz olduğu sürece başarıya ulaşma şansı yoktur, Leyla. Hiç yoktur..

Kısacası, hepimiz birbirimizin eylemleri ve hayatları ile çok yakın bir şekilde müttefikiz ki, herkes arasında karşılıklı bir takdir ve ortak bir anlayış olmalıdır.

Zihinsel başarının evrensel olarak kabul edilmesinden çok önce oldu.