Ölüm soğuk bir geceden başka bir şey değildir; yaşam ise sıcak ve bunaltıcı bir gün.

Ey kara günlü seher gibi agardı sakalun
Haberün yok kefenün boynuna takdı ecelün.

Zaman bir uyuşturucudur. Fazlası sizi öldürür.

Kalp her attığında ölür, sonra bir daha canlanır; ölüm milyonlarca defa canlanmış kalbin bir kez daha canlanmamasıdır.

Kuş canıyla uçar.

Şu dünyaya bir kez adımınızı attınız mı, ölmek için yeterince yaşlısınız demektir.

Hasta olduğun için değil, yaşadığın için öleceksin…

Yaşam ölümden alınan bir borç, uyku da bu borcun günlük faizi olarak görülmelidir.

İnsanların çoğu hayatlarının sonunda geriye dönüp baktıklarında molalarda yaşadıklarını görürler. Takdir etmeden ve zevk almadan geçip giden şeyin aslında hayatları olduğunu gördüklerinde şaşırırlar. Ve böylece umutlarla kandırılan insan ölümün kollarına koşar.

Eğer ki hayat kâle alınır ve hiçliğe tercih edilebilecek bir şey olsaydı, o zaman hayatın çıkış kapısı bu denli korkunç bekçiler olan, ölüm ve ölüm korkusu tarafından tutulmazdı. Ama bu korkunç hayata, olduğu bu korkunç haliyle kim dayanabilirdi ki, ölüme giden yol bu derece dehşet verici olmasa? Kim katlanabilirdi ölüm düşüncesine? Kim katlanabilirdi yaşamaya, eğer ki ölüm yolu tatlı olsa! Yine de iyi olan bir şey var ki, o da hayatın ötesini herkesin bir gün göreceğidir.

Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihai olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve özenle devam ederiz, tıpkı sonunda patlayacağından emin olsak da, olabildiğince uzun ve büyük bir sabun köpüğü üflememiz gibi.

Herkes ölür ama yalnızca bazıları gerçekten yaşar.

Yaşamı ve ölümü aynı anda deneyimlemiştim.

Yaşadığım hayatın hayat olmadığını, öleceğimi öğrendiğim gün anladım.

Ölmek istemiyorum ama yaşamanın da meraklısı değilim.

Her günü hayatınızın son günüymüş gibi yaşayın çünkü şimdiye kadar öyle.

Yiyordunuz içiyordunuz  Yaşamıyordunuz ki.

Ölüm, hayatın bizden yüz çeviren tarafıdır.

Düşünce ve yaşam konusunda, her birimiz için durum, doğumdan önce de ölümden sonra da aynıdır.

Yaşama aşinalığının pusu, varoluşumuzun büyüleyiciliğini gizler.