Duygu mesafe tanımaz.

Sen var oldukça ben özgürüm.

Aşk en ulvi nikahtır. İki kişiyi ondan başka bir şey bağlayamaz.

Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.

Aşkın meselesi o karşılıklı aidiyete bağlıdır. Bize ait olana ait olmak.

Duyguların karşılıklı değilse efendi gibi çekilirsin.

Oysa seni bir dine bağlanır gibi değil, kendi özgürlüğümü sever gibi seviyorum.

Aynı anda anlayışlı ve aşık olamazsın.

Eğer bir insan, duygularınıza tanımsa onu bırakmayın.

Evet, zaten aşk da... Doğal olmayan bir duygudur.

Aşk, kelimesinin bir anlamıda sarmaşık demek. Nasıl ki bir sarmaşık bir ağacı çepeçevre sarıp, onun dış dünya ile ilişkisini keser ve sardığı ağacı bir süre sonra kurutursa, aşk da sardığı tuttuğu kişiyi çevresinden koparır ve bir süre sonra o ağaç gibi kurutur...

Aşk bakmakla güzelleşir, Konuşmakla zenginleşir, Dokunmakla bozulur.

Aşk iğnesiyle dikilince bir dikiş, kıyamete kadar sökülmez imiş.

Oysa benim sana düşlerimden başka verebilecek bir şeyim yoktu.

Benim gönlümün kırılmaz sabrı, senin gönlünün yumuşamaz katılığı var. Şu halde sevgilim aşk yolunda ikimiz de sert taşız.

Her seven Sevilenin boy aynasıdır. Sevmek Sevilenin o aynaya bakmasıdır.

Benim teorilerimden biri, erkeklerin gözleriyle sevdikleridir. Oysa kadınlar kulaklarıyla severler.

Şiirdeki aşkla hayattaki aşk ne kadar birbirine benzemiyormuş.

Yahyâ ölüp gidince kûyı kilâbı gibi
Var iken âsitânı gayrı mekânda yatmaz

Işk ile Yahyâ kulun gibi hezâr-ender-hezâr
Ölmege cânlar virür yolında kurbân oldugum