Alışkanlıktan daha büyük bir şey yoktur.

Ölümden sonraki dirilişe inananlar, Napoleon'un sebep olduğu sayısız felaketin cezasını anlatılamaz işkencelerle çekmesini talep eder. Fakat o, aynı isteme sahip olup da aynı gücü elinde bulunduramayan diğer bütün insanlardan daha fazla suçlu değildir.

Bir alışkanlığın devamlılığı genellikle saçmalığıyla doğru orantılıdır.

Önce biz alışkanlıklarımızı oluştururuz, sonra da alışkanlıklarımız bizi oluşturur.

Alışkanlıklar bir halata benzer. Her gün bir ilmik daha atarız ve çok geçmeden koparılamaz hale gelir.

Bir kaplanı yakalayıp kafese koyabilirsiniz ama onu kırdığınızdan asla emin olamazsınız. İnsanlar daha kolaydır.

Alışkanlıkların zincirleri, önce duyulmayacak kadar hafif, sonra kırılamayacak kadar güçlü olurlar.

Elimi verdim, kolumu kaptın, gözümü çektim, aklımı aldın. Yaşam mı, ben mi bedbahtım? Sallanırsa da yıkılmaz tahtım.

İnsan kendini ne kadar zapt etse de herkesin ruhunun kırılıp vücuduna söz geçiremediği bir anla karşılaşma ihtimali var. Aslında vücuda ait olan, bir göz kırpma anından ibaret. Vücut ruhu bir defa kandırdı mı insan dediğin hep alıştığını, tek gerçeklik yerine koyabiliyor.

Bugün kaderimizin efendisi olduğumuza, bize verilen görevin gücümüzü aşmadığına ve onun ıstırap ve zahmetlerinin benim dayanıklılığımın ötesinde olmadığına eminim. Kendi nedenimize inandığımız ve kazanmak için yenilmez bir iradeye sahip olduğumuz sürece zafer bize uzak olmayacaktır.

Davranış duyguyu takip ediyormuş gibi görünür; ama aslında davranış ve duygu birlikte hareket ederler. İrademizin doğrudan kontrolü altında olan davranışlarımızı düzene soktuğumuzda, dolaylı olarak duygularımızı da düzenlemiş oluruz.

Kendimizi cesur hissetmek için, cesurmuş gibi davranıp, bu sonucu alana kadar tüm irademizi kullanalım; ardından çok büyük ihtimalle cesaret hissi korku hissinin yerini alacaktır.

İnsan alışkanlıklarıyla zincirlenmiştir.

Anlıyormuş gibi davrandığımız güçlerle yaşıyoruz.

Çalışmak, uçup gidebilecek bir alışkanlıktır; bırakması kolay, yeniden başlaması zor bir alışkanlıktır.

Tutkularla gerçekleştirilebilen her şey akılla da gerçekleştirilebilinir.

Gerçek bir adam öleceği zamanı kendi belirler.

Ben güçlü bir kişiyim. Bir boşanma ve ailemden ayrılık yaşadım. Bunun beni çökertmesine asla izin vermedim. Bir alkolik olmadım. Hiç sigara içmedim.

Söz konusu güç olduğunda, insanlara hiçbir zaman güvenme ve onları kötülük yapmamaları için anayasanın zincirlerine bağla.

Çocuğun başını ve hayvanın sırtını kayıtsızca okşamanın anlamı şudur: Bu el yok edebilir.