Hangi nedenle olursa olsun, insanların birbirlerini öldürmek zorunda oldukları dünyayı sevmiyorum ben.

Savaşın kaçınılmaz bir şey olduğunu söylüyorsunuz. Öyleyse savaşı tavsiye edenlerin hepsini cephenin en öndeki hatlarına sürün. Onlar en önde savaşsınlar.

İnsanlar savaştan önce barışa önem vermeli, barış üstünde kafa yormalı.

Din, kültür, vatan, farklı siyasi ve ya ekonomik sistemler adına yapılan tüm kavgalara son vermeyi insanlara öğretmenin zamanı geldi. Savaşmak nafiledir. İntihardır.

Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi.

Savaşların olmadığı, halkların ve kültürel kimliklerin saygı gördüğü, gerçekten barışçı bir dünya kuramaz mıyız?

Bu dünya nükleer devlerin ve etik bebeklerin dünyası. Savaş hakkında bildiklerimiz barış hakkında bildiklerimizden, öldürme hakkında bildiklerimiz ise yaşama hakkında bildiklerimizden daha fazla. Atomun gizemini çözdük ama dağdaki vaazı reddettik.

Savaşı önlemek politikacıların, barışı sağlamak eğitimcilerin işidir.

Benim teorim şöyle: Savaş bir yandan o kadar hayvanca, zalimce ve korkunç bir iştir.

İnsanlığın ilerlemesini savaşlar değil fikirler işaret ediyor.

İletişim kuramayan insanlar en sonunda savaşır ve dünyayı yok ederler.

Savaş öldürdüklerinden daha fazla neden olduğu şeytanilikler yüzünden kötüdür.

Savaş, insanlığın sonunu getirmeden önce insanlık savaşa son vermelidir.

İnsanlık savaşlara bir son vermelidir, savaşlar insanlığa bir son vermeden önce!

Greklerin şu sözünü unutarak filozoflar bile savaşı insanlığı yücelten bir şey olarak övgüleyecekler: Savaş öldürdüklerinden daha fazla neden olduğu şeytanilikler yüzünden kötüdür.

Savaş, diğer tüm suçları içeren bir suçtur.

Savaşın başardığı, onsuz daha iyi başaramayacağımız hiçbir şey yoktur.

Esasen bütün milletlerin kudurmuş gibi, boğaz boğaza, milyonlarca insanı parçalamalarını manasız buluyordum.

Savaşı sonlandırmazsak, o bizi sonlandıracak.

Savaşı biz bitirmezsek, savaş bizi bitirecek.