Zaman Felsefesi

An, zamanın ve ebediyetin birbirini dokundukları bir belirsizlik.

Zamanı yenince hep aynı anın içindeyiz.

İnsanın geri dönüşü yoktur, varlığı gereği hep kendi kendinin önünde gitmeye zorunludur, geçmiş zamanın falan anı geri dönemez diye değil, tersine: Zaman geri dönmez, çünkü insan olmuş olduğu şeye geri dönemez.

Geçmiş veya gelecek yoktur; sadece sonsuz bir şimdi vardır.

Geçmişimiz bizi izler, yolu üstünden topladığı şimdiyle durmaksızın büyür.

Cümleye başlarken başka insandım, bitince başka insan.

İnsan zamanın içinde değil, zaman insanın içinde yaşar.

İçinde yaşanılan an, geleceği kemiren geçmiştir.

Gelecek, geçmişin merhametine kalmıştır ve insan, ikisinin arasında bir kurbandır.

Zaman, evcilleştirilmiş bir yırtıcı hayvan gibiydi.

Asla dinlenmeyeceğiz. Şimdiki zaman kalıcıdır.

Sonu olmayan tek şey şimdiki zamandır.

Şimdi(şu an), sonu olmayan tek şeydir.

İnsanoğlunun yazgısıdır: Bıraktığı izleri, zaman çoğu kez iliğine dek çürütür.

İzin verirseniz, geçmiş geleceğinize rehberlik edecektir.