- Henüz kategori yok.
-
Atatürk Filmleri Salonlarda Milli Coşkuyu Ateşledi: İs…10.11.2025
-
10 Kasım'da Türk Bayrağı Nasıl Yarıya İndirilir: Uygul…10.11.2025
-
Aydın'da Yağışlı Hava ve Sıcaklık Düşüşü Bekleniyor10.11.2025
-
Yeni Soruşturma Yöntemiyle Gazeteciler Hedefte: Basın …10.11.2025
-
Yeni Şafak'tan Türkiye Ekonomisi İçin Kapsamlı Reform …10.11.2025
-
Golden State Warriors, Sakatlıklarla Boğuşan Indiana P…10.11.2025
-
İspanya Liglerinde Çifte Heyecan: Barcelona Basketbold…10.11.2025
-
Sahtekarlar Dizisinde Beklenmedik Gelişmeler: Asya ve …10.11.2025
-
Japonya'da 6.8 Büyüklüğündeki Deprem Sonrası Tsunami U…10.11.2025
-
İstanbul'da Hissedilen Sarsıntı: Balıkesir'deki Deprem…10.11.2025
- Tahir Musa Ceylan 534
- Abdülkâdir Geylânî 488
- Yalçın Küçük 436
- Recep Tayyip Erdoğan 253
- Adolf Hitler 252
- Schopenhauer 200
- Johann Wolfgang von Goethe 197
- Haruki Murakami 191
Liste
Yaşam Felsefesi
Vermek, almaktan çok daha coşku vericidir. Bu, beni yoksullaştırdığı için böyle değildir, verme eyleminde canlılığının gücü yattığı için bu, böyledir.
En önemli verme edimi, maddi şeyler değil aksine insana özgü dünyadan bir şeyler vermektir.
Bu açıdan bakılırsa insanın kattığı anlam dışında yaşamın hiçbir anlamı yoktur; insan başkalarına yardım etmediği sürece yapayalnızdır.
Yaptığım her iş birbirini besliyor, hiçbirinden vazgeçemiyorum. Önüme bir şey çıktığı zaman bu beni ilgilendirmiyor diyemiyorum. Hekimlik böyle kışkırtıcı bir meslek. Mesela poliklinikte oturuyorsun top oynayan bir çocuk gelip sana hikâyesini anlatıyor. Ben kulübün yerini soruyorum, bir uğrayayım diyorum. Bir bakıyorum kulüp başkanı olmuşum. Ne alakası var? Demek bazı şeyler için kışkırtılıyorum. Kışkırtılıyorsunuz ama her şeyi yapmak isteyen bir şey yapamaz gerçeği var. Keşke bir şeye odaklansam. Bazen söylüyorlar, “sen ampul gibi her yeri aydınlatıyorsun, bir yere odaklan” diye. Ama diğerleri beni gerçekten çok besliyor. Masa başına geçince bu mutlaka senaryoya da yansıyor.
Hayatı zevkli kılan şeyler, kolay bulunmayan şeylerdir ama aslında hiç de pahalı değildirler: Dostluk, özgürlük, düşünmek.
Cennet de cehennem de insanın içindedir. Yaşamı taşınmaz bir yük gibi görenler, kendi ürettikleri bir cehennemde yaşar.
15 yıldır tam etyemezim, gayet sağlıklı, huzurlu ve mutluyum. (...) Hiçbir sinir sistemi gelişmiş canlı sizin için ölmeyecek. Bu öyle büyük bir huzur ki anlatılamaz.
Tanıdığım en mutlu insanlar kendi canları önemsemeyen, ötekilerinin acılarını hafifletmek için en üstün çabayı gösterenlerdir.
Çelişkilerle yaşamayı öğrenmeliyiz, çünkü bunlar daha derin ve daha etkili bir anlayışa yol açar.