Milliyetçilik

Kendisine şef ve önder arayan Müslüman Türk, çocuğu eğer kendine irade kuvveti varsa, onu tarihte ve toprağın altında bulacaktır.

Sade millet halinde değil, fert olarak insan gibi yaşamak isteyen her Türk, “her şey Türklük için!” prensibini benimsemeye mecburdur. Bu prensibi benimsemeyenler, yalnız vatanlarını ve milletlerini değil, kendi varlıklarını da felaketin kucağına atmayı, bilerek veya bilmeyerek, göze alan zavallı yaratıklardır.

Ey gafiller, Öcalan'ın heykelini yapan elleri kırarız!

MHP, Türk’ün Hürriyet aşkıdır: Çin’de Kürşat’ın, Çanakkale’de Mehmetçiğin adıdır.

Biz bir mücadeleye girerken tek bir şeye bakarız, bu da o mücadelenin Türk milletinin hayrına olup olmadığıdır.

Bir kere yükselen bayrak bir daha inmez!

Türk'ün en kötüsü Türk olmayanın en iyisinden iyidir. Geçmişte Osmanlı İmparatorluğu'nun bahtsızlığı, ekseriya, mukadderatını Türklerden başkasının idare etmiş olmasıdır.

Türk'üm ve yalnız Türklük için yaşıyorum. O kadar ki Türk olmasaydım, kendimi dünyanın en bahtsız adamı sayardım.

Türk genci! Düşman kalemiyle çizilen tabloyu görüyor musun?! İyi dikkat et. Bu tablo ebediyettir. O kadar büyük ve yüksek ki onu ebediyetler bile kavrayamaz ve kaldıramaz. İşte, Türk budur.

Benim fikrim, kanaatim şudur ki, dost da, düşman da dinlesin ki, bu memleketin efendisi Türk'tür. Öz Türk olmayanların Türk vatanında bir hakkı vardır, o da hizmetçi olmaktır, köle olmaktır.

Ülke olmadan ne isminiz, ne simgeniz, ne söz hakkınız, ne de halkların arasında bir kardeş olarak yer almaya hakkınız vardır; insanlığın gayri meşru çocuklarısınızdır. Bayraksız askerler, Yahudiler gibisinizdir. Ne sadakat, ne himaye bulursunuz, kimse size kefil olmaz. Adaletsiz sosyal koşullardan kendiniz için bir ülke fethetmeksizin kurtulmayı bekleyemezsiniz.

Biz yalnız kendimize hak veren, başımıza gelenlerden bizden olmayanları sorumlu tutan pek tuhaf bir milliyetçilik "peyda ettik." Bu milliyetçiliğin mayası "gâvur düşmanlığı"dır.

Bir Türk'e Türklüğün aşkı, bir Osmanlı'ya Araplık sevdasından daha az bağışlanmamalıdır.

Alafrangaya göre Türk değil, Osmanlı idik. Alaturkaya göre Türk değil, Müslümandık. Biz kendimize ilk defa Türk diyen, soyumuzun da Müslümanlığımızın da varlığını ve şerefini ancak Türk milliyetçiliği ve Batı medeniyetçiliğinde gören bir avuç delikanlı idik.

Anadolu'da bir tek milletin evlatları oturmaktadırlar. Kan birdir, ihtiyaç birdir, dava birdir, tarih birdir. Bu som birliğin herhangi bir köşesinde en küçük bir aksa ve gedik bırakmak cumhuriyet için affedilmez bir suç olur.

Türkler haydut olmaz. Türkler olsa olsa kahraman ya da insan olurlar.

Dünyada Türklerin dostu yalnız Türklerdir.

Eşitlik temelinde, devlet temelinde, yan yana yaşayan iki ayrı egemen devletin iş birliğiyle olabilecekse böyle bir anlaşmaya varız. Aksi takdirde biz çoğunluğun azınlığı olacak kadar haysiyetsiz, onursuz değiliz çünkü biz büyük Türk milletinin kopmaz parçasıyız.

Evet, benim kahramanım Türk halkıdır. Çünkü arif bir halktır. En zor şartlar altında mucizeler yaratır, yaşar. Açlık sınırı altında ile yaşar! Asgari ücretle bile yaşar. Borç batağında yaşar. Soygun, talan, yalandan nefret eder. İnsanın içini temizler, adam eder. Yüreğiyle anlar, zorlukları yener. Tarih boyunca köle olmamıştır. Her türlü hürriyetsizlikten nefret eder. Ruhu bağımsızdır.

Biz; Demirellerden, Türkeşlerden milliyetçilik dersi almayız. Sevgili Kardeşlerim! Biz milliyetçiliği sokak duvarlarına değil; Kıbrıs'ın topraklarına, Ege'nin deniz yataklarına yazmışız. Biz milliyetçiliği Batı Anadolu'nun haşhaş tarlasına yazmışız.

Otuz yıldır milletim milletim dedim, bu uğurda bütün Rusya’yı karış karış dolaştım, milletim için bin bir meşakkate göğüs gerdim, tek gayem milletimi bir araya toplamaktı.