Etik

İnsanlar hayvanları öldürüp yedikçe, dünya üzerinden cinayet, kan dökme ve savaşlar kalkmayacaktır.

Yalan söylemeye cüret eden yiğit değildir.

Etik ilke, "dünya toplumundaki tüm insanların haysiyetine ve değerine saygı duyma ihtiyacıdır."

İnsanın aynı yaşamı paylaşmadığı, sorunlarını bilmediği insanların sorunlarını çözecek çözümlere sahip olduğunu sanması budalalık, kendini beğenmişliktir. Böyle bir uzaktan insancılık uygulamasının, o insanların hoşuna gidecek sonuçlar yaratacağını sanmak aptallıktır.

Yalanla iletişim kurmak ve yalanı yutturmak bir başarı değildir. Sadece yenilginin ertelenmesidir.

Sen birinin canını acıtırsan kendi canını acıtırsın. Birine yardım edersen, kendine yardım edersin.

Diğer insanlardan talep ettiğim şey kendimden talep ettiğim şey.

Eğer doğruyu söylemek işimize yaramıyorsa neden doğruyu söyleyelim ki?

Klonlanan çocuğuna anormal gelişimi neredeyse kesilir insan klonlamanın etik gerekçelerden dolayı değil bu nedenle yasaklanması gerekir.

İnsanların kandırılabileceğini, zorlanabileceğini düşünenler, kusurlu ve yetersiz bir insanlığa sahiptirler - reklamcılıkta da iyi olamazlar.

Her şeyi hoş görmenin sonu, hoşgörünün büsbütün ortadan kalkmasıdır.

Barışı, eşitliği savunduğunu iddia edeceksin, sonra da hayvanlara uygulanan işkenceyi, katliamı umursamayacaksın. İşte o zaman türcüsündür ve eşitlik anlayışın insan türüyle sınırlı demektir.

Sevdiğin bir varlığın yanında olmasını istersin ama bu nedenle onu hapsediyor ya da köleleştiriyorsan ortada hastalıklı bir durum var demektir.

Çocuk haklarını savunup onun kadar masum olan bir başka duyarlı canlının yaşam hakkı görmezden gelindiğinde inandırıcı olması olanaksız.

Böcekler ve sürüngenler cidden midemi bulandırıyor. Ama sırf sevmiyorum diye, onların yaşam haklarını ellerinden alacak değilim.

Eğer hayvan yemek insan sağlığına yararlı olsaydı da ben bir cesedi mideme indirmekten dolayı keyif alamazdım.

İnsan da hayvan da bu gezegenin bir parçasıdır. İkisi de bilinç sahibi, duyarlı canlıdır.

Vahşeti bir kere haklı çıkarmaya kalkarsak sonu gelmez.

Herkesin asıl ve ilk uğraşı , kendi kişiliği daha sonra ise toplum barışı olmalıdır.

Her şey, zevk ve acı vermesi bakımından iyi ya da kötü olarak adlandırılır.

Karşımıza çıkan her türlü sorumluluğu sessizce kabul edivermek kendimize karşı en büyük sorumsuzluktur.

İyilik rahatlık peşinde değildir.

Tutkularını haklı çıkarmak kastıyla aklını küçük düşürmektense tutkularına bile bile boyun eğmek yeğdir.

Gerekçesini anlayamayanların huzurunda alçakgönüllülüğümüze sahip çıkmalıyız.