#toplum eleştirisi

Ruslar eğitimli, bilgin ve sanatçı bir halk ama büyük ressam ve romancıların torunları durgun. Akademinin icatları ve laboratuvarlarda elde ettikleri bilgiler sanayiye dökülemiyor. Rus halkı bizim şark komşumuz olan İranlılar gibi kültürel mirasına ve bilincine sahip, edebiyatını seviyor ve biliyor. Türkiye'nin endüstriyel geçmişi ve zenginliği Rusya ile İran arasında bir yerde, girişimciliği hepsinin önünde; buna rağmen bu iki ülke okumuşlarının bilgi birikimine ve kültürel inceliğine sahip değiliz. Onun için de kasaba hatibi birisi bizde kitleleri etkiliyor ve rey alıyor.

Ne yana baksam sadece çirkinlik ve alçaklık görüyordum.

Nezaket, ağırbaşlılık bu toplumda ender bulunur.

Doğanın boşluk kabul etmemesi gibi, bu toprakların havası mıdır, suyu mudur, özgürlük kabul etmiyor herhalde.

Memleketi bozan cehalet değil: cehaleti kutsallaştıran zorbalık mezhebi.

Cehennem, Londra gibi bir şehir.

"Diploman var mı, okul diploman?" dedi. "Yok, dedim, okula gidemedim." "Hmmm, demek diploman yok. Öyleyse sana yüksek bir iş vereceğiz," dedi.

Muhafazakar kesimi parmağında oynatmak çok kolaydır, anasına küfreder, karısına küfreder bugün yanındadır ör/jöleli. Anasına, karısına küfreder, “Emine, Emine” diye dalga geçer bugün uçaktadır, Sevilay Yükselir. O yüzden muhafazakar kesim aptaldır. Muhafazakar kesimin içinden gelen, muhafazakar olduğunu söyleyen Mehmet Baransu söylüyor bunu, aptaldırlar.

Bilgisizlik, bilinçsizlik yaygın gene de. En büyük kötülükleri yaratanlar hep ahlakçılardır.

En büyük kötülükleri yaratanlar hep ahlakçılardır.

Ben genç bir ressamken sanatçılar yalnızdı. Ne galeriler vardı ne alıcılar, ne de eleştirmenler. Para da yoktu. Ama bu ressamlar için altın bir çağdı. Kaybedecek bir şeyimiz yokken kazanacak çok şey vardı. Bugün her şey çok değişti. Kendimi bambaşka bir gezegende yaşıyormuş gibi hissediyorum. Bu yalnızca bir eylem, üretim ve tüketim dünyası. Dünyanın büyük güçleri tarafından bu anlamsız ve karmaşık yaşama itilenlerin birçoğu ümitsizlikle geçmişin huzurlu sessizliğini arıyor. Köklerimizden koparıldık. Onları tekrar bulmak zorundayız.

Eğer insanlar televizyon karşısında fazla zaman geçirmek yerine daha çok kitap okusalardı, dünya çok daha ilgi çekici bir yer olurdu.

Kanada ölü kunduzlar üzerine kuruludur.

Sıfır beden olmadığınız için çirkin olduğunu sanan kızlara söylüyorum siz güzelsiniz, çirkin olan toplum.

Halk alaylara, iğrenç tuhaflıklara, birkaç kaba taklitle başlayan eserlere bayılıyordu. İrfan, "Evrim Kanunu"na ait o nefis, besleyici makalesine karşılık hokkabaz Çiçekçioğlu'yla yardağı Salamon'un pis konuşmalarını andırır bir bayağılık yazıp göndereydi, kim bilir bunu okumak için nasıl kırılacaklardı.

Çıldırıyor muyum? Hayır, çılgın olan gerçeğin kendisi.

Arabesk müzik, arabesk yaşam tarzının betimlemesidir. Aydınlığın, çağdaşlığın ve öncülüğün, sanatçılığın sırtına külfettir. Emek karşıtıdır, duyarsızlıktır ve yaratamamaktır! Etik dışı “yalan dolanla” doludur. Orta Doğu işi, 3. sınıf, acındırmaca, tembellik, yeteneksizlik, rant, çamur, muallaklıklar üzerinden yaşar. Arabesk müziği yapan yapsın! Bu sayfaya tek gık diyeni yukarıdaki sebeplerden hemen atacağım! Türk halkının arabesk yavşaklığından utanıyorum, utanıyorum, utanıyorum!

Arabesk bence felsefi olarak bir yılışıklığı temsil ediyor, bir tembelliği temsil ediyor. Bu başta bizde televizyonda böyle yansıyor. Bütün gün televizyonda bu görüntü var. Böyle yemek yaparken aniden göbek atmaya başlıyorlar. Durup dururken. Kimse onları zorlamamışken. Birbiriyle kel alaka vaziyetler. O sırada birisi uçuyor, o sırada yandan Fenerbahçe mini etekli bir kız geçiyor. Aslında sürreal ve Salvador Dali'yi aratan. Ama televizyon olsun da içinde her şey olsun çorbası ve içinde sadece beyin yok. Ondan sonra da alttan "ölümler oldu" vesaire, "Hakkari'de çatışma çıktı" diye altyazı geçiyor. Üstte herif göbek atıyor, sonra da yemek yanıyor. Bu mu iyi?

Yalnızlık gel kurtar beni bu kalabalıktan; yüz kalabalığı, laf kalabalığı, her şey olma kalabalığı...

Biz tarihin ortanca çocuklarıyız. Bizi bir gün milyoner olacağımıza, film yıldızı, rock yıldızı olacağımıza inandıran televizyon programlarıyla büyüdük; ama bunların hiçbirini olamayacağız. Ve bu gerçek ancak kafamıza dank ediyor.

Her şey nasıl da tersine dönmüş. Katiller suçsuzları yargılıyor.

Yasanın insana işkence etmesi ağır bir ceza bence.

Köle gibi eğitilenler, köle gibi yönetilebilirler ancak...

Hareket halindeki cehaletten daha korkunç bir şey yoktur.