#teslimiyet

Benim dümenim onun aşkıdır; ne tarafa döndürürse o tarafa giderim. Kâh emîr olur buyruk yürütürüm, kâh esir olur yerlerde sürünürüm. Ancak her nefeste bu ferman sahibinin mahkûmuyum.

Adresim oldun benim. Biliyorsun bunu değil mi? Alınyazım oldun. Korka korka çaldım kapını. Ne yapayım sevdim seni... Sensin artık ne varsa...

Ölüyürum tanrım. Bu da oldu işte. Her ölüm erken ölümdür Biliyorum tanrım. Ama, ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir.. Üstü kalsın..

Ben Allah'ın emriyle, cihad yolunda hareket etmeye vazifedarım. Cenâb-ı Hakkın vazifesine karışmam. Muzaffer etmek veya mağlûp etmek O'nun vazifesidir.

Ancak Allah'a varlığını adadığında varlık kazanırsın.

Takdir-i ezele teslimiz ama gayrete de aşığız.

Ben hayatımı yönlendirmedim. Onu tasarlamadım. Asla kararlar vermedim.Her şey her zaman kendiliğinden geldi ve benim yerime yaptı. İşte hayat budur.

Topluma mutlak şekilde teslim olmak, bütünüyle onun esiri olmak gerekir. Toplum ancak o zaman —yalnızca kölelere, ruhsal olarak intihar etmiş kimselere— saygı duyar.

Unutma ki dünya fani, Veren Allah alır canı.

Aşk; İsmaili bir gönülle teslim olmaktır bıçağa, Birini kandırmak değil, bilerek kanmaktır.

Her musibetin bir zamanı vardır, o zaman mutlak yaşanmalıdır; o musibet birinizin başına geldiğinde, zamanı gelip geçene kadar teslim olup sabretsin. Zira musibetin yöneldiği zaman onu gidermek için çare aramak, onun zorluğunu çoğaltır.

Farklı cinslerden iki eşit insanın görevi olarak tanımladığımız aşk, iki bireyin bedensel ve düşünsel yönlerden birbirlerini çekmesini, başkalarını dışlamasını ve birbirlerine karşı mutlak bir teslimiyetle yaklaşmalarını gerektirir.

Muhafız ölür, fakat asla teslim olmaz.

Suya düşen bir karanfilse yüreğin, bırak kendini ırmağın türküsüne gülüm vursun seni o taştan bu taşa o çağlayandan bu çağlayana.

Vârımı ben Hakk’a verdim, gayrı vârım kalmadı, Cümlesinden el çeküb pes dû cihânım kalmadı. Çünki hubbullâh erişti çekti beni kendüye Açtı gönlüm gözünü gayrı gümânım kalmadı. Evliyâ’nın himmeti yaktı beni kal’ eyledi Sâfîyim buldum safâyı dû cihânım kalmadı. Ahmed îder yâ ilâhî sana şükrüm çok-durur Hamdülillâh aşk-ı Hakk’dan gayrı vârım kalmadı.

Hayatım boyunca tek bir şeye asla tahammül edemedim: Teslim olmak.

Bu kısa tümceyi, asla benimseyemedim. "Teslim olmak." Şimdi, burada, tüm dünyanın bilmesini isterim ki; Almanya tarihinde, Kasım 1918'de olanlar, bir daha tekrarlanmayacaktır!

Bize işkence edebilirsiniz. Hatta öldürebilirsiniz. Ama biz asla teslim olmayacağız!

Siyasi mukadderatımı tamamen DP Grubu'na, yani ellerinize bırakıyorum.

Mukadderatımı tamamen DP grubunun inisiyatifine bırakıyorum.

Teslim ol, rahat bul.

Sâlihlerden birisine “Neyi arzu ediyorsun?” diye sorulduğunda, “Arzu etmemeyi arzu ediyorum.” diye cevap verdi.

Sûfîler ‘niçin’i, ‘nasıl’ı, ‘yap’-‘yapma’yı unutarak, kendilerini Rablerinin önüne atmışlardır.

Sûfî bâtınını ve zâhirini Allah’ın Kitabına ve Resulünün sünnetine uyarak arıtandır. O, sâfiyeti arttıkça vücud denizinden çıkar; iradesini, dilek ve ihtiyarını terkeder.