#tekel

Tekel düzeninin kurulduğu her coğrafyada, iktisatta yıllar önce İngiliz iktisatçı Gresham'ın formüle ettiği 'kötü para iyi parayı kovar' yasasına benzer bir biçimde, 'birikimsizler, birikimlileri kovar' yasası geçerlidir. Çünkü tekelistan'da en büyük düşman birikimdir ve çünkü, birikim bağımsızlığa kapı açarken, birikimsizlik, oligarklara bağımlılığa yatkın formasyonları hazırlamaktadır.

Otorite'nin tekeli altında olduğumuz sürece, biz köleydik.

Denizli Tekelistan'a dönmüş. Her köşe başında bir tekel bayii var.

İşçiler daha da yoksullaştılar, çünkü tekelciler, işçilere, üretkenliklerine eşit bir ücret ödemiyorlardı .

Bugün okul tekelinin, yani önyargıyı yasal olarak ayrımcılıkla ilişkilendiren bir sistemin anayasal olarak reddedilmesine ihtiyacımız var.

İki yüzyıl önce ABD, tek bir kilisenin tekelini reddetmeyi amaçlayan bir hareketle dünyayı yönetti.

Devlet kaprisleri, merkezileşmeleri, tarifeleri, üniversiteleri, devlet dinleri, enflasyonist ya da tekelleştiren bankaları, kısıtlamaları, kısıtlamaları, ahlaki durumları ve vergilendirmeyle eşitlemeleri! Ve şimdi, pek çok sisteme boşuna toplumsal bedene zarar verdikten sonra, onların, tüm sistemleri reddetmeleri gerektiği yerde bitmelerine izin verin.

En acil ihtiyaç, Devletin öğretmesi değil, eğitime izin vermesidir. Tüm tekeller tespit edilebilir, ancak hepsinden kötüsü eğitim tekeli.

Kölelik, koruma ve tekel, savunucuları yalnızca kendileri için kâr edenlerde değil, kendileri için acı çekenlerde bulur.

“Serbest Piyasa Ekonomisi” koruma altına alınmış tekelin tüketiciyi öpmesinin serbest olduğu piyasa değil, daha çok rekabet, ucuzluk kalite gelsin diye “piyasaya girişin serbest olduğu“ ekonomik anlayıştır.