#şüphecilik

Tanrı'nın bu dünyayla hiçbir ilgisi olmadığına giderek daha çok inanıyorum.

Hiç fikir sahibi olmamak, kötü fikir sahibi olmaktan daha iyidir. Bir şeye inanmamak, yanlış bir şeye inanmaktan daha iyidir.

Entelektüel olgunluğa ulaştığımda ve kendime bir ateist ya da bir teist ya da bir panteist ya da bir materyalist ya da bir idealist, bir Hıristiyan ya da bir özgürdüşünür olup olmadığımı sormaya başladığımda bunların içeriğinin benim öğrenebildiklerimden ve aksettirebildiklerimden daha fazla olduklarını tespit ettim, yanıt bunlardan daha az bir biçimde vardı. Bu iyi insanların çoğunluğu beni onlardan farklı düşüren şeyler hakkında birbirleri ile aynı düşüncede idiler. Kesin bir 'bilme' (gnosis) düşüncesi içinde bulunuyorlardı -ben büsbütün emin değilken ve hatta sorunun çözülemez olduğuna kendimi ikna etmiş iken varlık sorununu birbirlerine göre az ya da çok başarılı biçimde çözmüş bir durumda idiler.

Bilim, bir inancı benimsediğinde intihar eder.

Bilgin arttığı oranda, inanç yok olur.

Eflatun için görelilik, insanlığa yönelmiş en yıkıcı silahtır. Zira göreliliğin son durağı, salt şüpheciliktir ki, bunun da bir adım ötesi hiçliktir.

Her yazılana, her görsele, her ota boka inanmayın.

Düşünme fiilinin doğru olup olmadığını, hiçbir zaman öğrenemeyiz. Ne ampirik olarak, ne de mantıksal olarak.

Ölümden sonraki hayata olan inancınızı kabul etmiyorum.

Bu dünyada pek de iyi bir iş başaramadığı ortada olan bir Tanrı'nın öbür dünyasına neden güvenmemiz gerektiğini anlayamıyorum.

Hedefim insanların genelleşmiş bir agnostiklik durumuna erişmesidir; sadece Tanrı üzerine agnostiklik değil de, her şey üzerine agnostiklik.

İnançların için asla ölmemelisin, çünkü ya yanılıyorsan?

Bana öyle geliyor ki, uçan daire gözlemlerinin, dünyasal zekanın irrasyonel karakteristiklerinden kaynaklanıyor olması, dünya dışı zekanın rasyonel karakterlerinden kaynaklanıyor olmasından çok daha olasıdır.

Uzmanlara hiç dikkat etmeksizin her şeyi kendim hesaplarım.

Siyasette sağ-sol boyutuna her zaman çok şüpheyle yaklaşmışımdır.

Şüphecilik, devrim dilini konuşsa da devrimci olamaz.

UFO mitolojisi, Tanrı'nın Meleklerini, inancı kabul eden ve Peygamberlerine itaat edenlere kurtuluş sunan elçiler olarak gönderdiği klasik dinlerin mesajına benzer. Bugün tanrıların savaş arabaları UFO'lardır. Geçtiğimiz yarım yüzyılda tanık olduğumuz şey, Yeni Çağ dininin doğmasıdır.

Diğer dünyalar hakkında güvenilmez bütüncül vizyonlar sunan ve bizi oraya götürmeye çalışan ütopyacılara şüpheyle yaklaşmalıyız. Bazı ideallere ihtiyacımız var, ama aynı zamanda kendimizi hayalperestlerin yanlış hesaplamalarından ve talihsizliklerinden korumalıyız.

Şüphecinin yaşam hakkında hiçbir yanılsaması ya da ölümsüzlük vaadine boş bir inancı yoktur. Buradaki ve şimdiki hayat tek bildiğimiz olduğundan, en mantıklı seçeneğimiz onu tam anlamıyla yaşamaktır.

Hiç kimse yanılmaz değildir ve hiç kimse gerçek veya erdem üzerinde tekel olduğunu iddia edemez. Şüpheciliğin kendisini yeni bir inanca çevirmeye çalışması çelişkili olacaktır.

Şüphecilik bilgi arayışı için esastır, çünkü gerçek araştırmanın kök salması şaşkınlığın tohumudur.

Siyasette resmi olarak inkar edilene kadar hiçbir şeye inanmayınız.

Evet, onların böyle söylediği iddia ediliyor, ama böyle düşünmüyorlardı. ... Jüpiter'den beri bütün dinler ahlakı öğütlüyorlar. Bir din dünyanın varoluşuyla birlikte var olsaydı ona inanırdım. Ama Sokrates'e, Platon'a, Musa'ya, Muhammed'e bakınca buna inanamıyorum. Bunların hepsi insan tarafından uydurulmuştur.

Ben ne kimseye güvenirim, ne de kimsenin bana güvenmesini beklerim.