#şefkat

Annem Âmine'den sonra, annem benim Ümm-ü Eymen'dir; Ümm-ü Eymen benim ailemden kalan yâdigârdır.

Hakiki dost Allah gibi mahrem olmalıdır. Dostun çirkinliklerine, hoşa gitmeyen hallerine tahammül etmeli, hatasından incinmemelidir. Dosttan yüz çevirmemelidir, dosta itiraz etmemelidir. Nitekim rahmeti bol olan Allah kullarının ayıplarından, günahlarından, noksanlarından dolayı onlardan yüz çevirmez. Tam bir inayet ve şefkatle, onlara rızkını verir. İşte garazsız, ivazsız dostluk budur...

Üzgünüm ama ben bir imparator olmak istemiyorum. Bu benim işim değil. Kimseyi yönetmek ya da fethetmek de istemiyorum. Herkese yardım etmek istiyorum. Yahudi, Yahudi olmayan, siyahi, beyaz. Hepimiz başkalarına yardım etmeliyiz. İnsanlık böyle başlar. Biz birbirimizin mutluluğu için yaşamayı isteriz, kötülüğü için değil. Biz birbirimizin mutluluğu için yaşamayı isteriz, üzüntüsü için değil. Bu dünyada, herkes için yer vardır, yeryüzü zengindir ve bunu herkes paylaşabilir. Yaşam tarzımız özgürlük ve güzellik olmalıdır. Ama biz yolumuzu kaybettik. Açgözlülük insan ruhunu zehirledi, dünyayı nefretle kuşattı, bazıları bizi üzüntü içinde bıraktı. Hızlı geliştik ama bu sırada kendimize de zarar verdik. İstediklerimizi elde etmek için makineleri kullandık. Bilgimizi olumsuz, zekamızı sert ve kaba kullandık. Çok fazla düşündük ama çok az hissettik. Makinelerden çok, insanlığa ihtiyacımız var. Zekadan çok şefkat ve kibarlığa ihtiyacımız var. Bunlar olmadan yaşam şiddet dolu olur ve her şeyi kaybederiz.

Gördüğüm yetimlere babalık yaptım.

Eğer bir kimse dünya malına sahip olur da kardeşini ihtiyaç içinde görüp şefkatini ondan esirgerse, o kimsede Tanrı'nın sevgisi nasıl yaşar?

Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir.

İnsan varlığı iki temel üzerine kuruludur: Merhamet ve bilgi. Bilgi olmadan şefkat etkisizdir; Merhametsiz bilgi insanlık dışıdır.

İnsan zeka karşısında eğilir ama şefkat karşısında diz çöker.

Büyük bilim adamlarının söylediği ve tüm çocukların bildiği gibi, her şeyden önce algı, şefkat ve umut elde etmemiz hayal gücümüz sayesinde olur.

Eğer kendinizi diğer insanlara yardım etmeye adarsanız, daha mutlu olacaksınız.

İnsanlar hayvanlara şiddet uyguladığında birbirlerine de şiddet uyguluyor; hayvanları kendi tüketimleri için basit kaynaklar gibi kullanarak bir araç haline getirirken aslında kendi psikolojik büyümelerini baltalıyor, şefkat kapasitelerini yok ediyorlar; hayvanların yaşam alanlarını yıkıp yok ederken aslında kendilerinin de ihtiyaç duyduğu ekolojik sistemleri sakat bırakıyorlar; hayvanları yemek için katlettiklerinde aslında dünyadaki açlık sorununun çoğalmasına sebep oluyor, birçok şekilde çevre krizini şiddetlendiriyor, kendi sağlıklarını mahvediyor, insan kaynağı bütçelerini buharlaştırıyorlar.

Bir hastalığı tedavi ettiğinde, kazanabilir ya da kaybedebilirsin. Ama bir insanı tedavi ettiğinde, sana garanti veriyorum, sonuç ne olursa olsun kazanacaksın.

İnsana karşı sonsuz bir sevgi ve şefkat duyabilmek için dinsel inançlardan kurtulmak gerekir.

En sinir bozucu davranışın ardında bile, anlayış görmek için çırpınan mutsuz bir insan vardır.

Başkalarının duygularını paylaşın. Birbirinizi kardeşçe sevin. Şefkatli ve alçak gönüllü olun.

Sadece şefkat iyileştiricidir, çünkü insanın içindeki tüm hastalıklar sevginin eksikliğinden kaynaklanır.

Açgözlülük büyüklüğün yerini alınca şefkat ve anlayışa da yer kalmadı.

Beni romantik diye aşağılamayacak kadar sağduyu sahibi, bana zihnimi düzene sokmaya yetecek kadar şefkat besleyen bir dosta inanılmaz ihtiyacım var.

Asla birkaç şefkatli insanın dünyayı değiştiremeyeceğine inanmayın. Çünkü, gerçekten, sahip olanlar hepsi bu kadar.

Çalışmalarımızın olumlu sonuçlarını görmese bile, evrensel bir cesaret, şefkat, paylaşım, saygı, radikal şefkat ve sevginin bir fark yaratacağına ümit etmemeliyiz ... Asla çok cömert olamayız.

Merhamet şefkati besler ve sevecen hayvanlara ve sevecenliklere, merhamete ve insanlara bakmaya bulaşır. Merhamet şemsiyesi, özgürce ve geniş çapta paylaşmak için çok önemlidir.

Şefkatli ya da duygusal bilim ya da bilim insanlarında yanlış bir şey yoktur.

En yüce ve en derin sevgi, anne sevgisidir.

Dindar insanlar genellikle şefkatli olmaktansa haklı olmayı tercih ederler. Çoğu zaman egoizmlerinden vazgeçmek istemezler. Dinlerinin egosunu, kimliklerini onaylamasını istiyorlar.