#rekabet

Ey saçma ve cani rekabet!

Aman ne sağlıklı yaşamı! Seks tabii ki. Geçen gün Usain Bolt’un bir söyleşisini okudum, o bile kız tavlamak için spor yapıyormuş. Türkiye’de öyle ya da böyle tanınıyorsun, paranla, dilinle, şöhretinle durumu kurtarıyorsun. Amerika’da ise ‘hiç kimse’sin ve rekabet ağır. E bir de gözüm yükseklerde. Benim beğendiğim tipler, dergilerden fırlamış gibi duranlar, onlar da haklı olarak sadece kendileri gibi olanları beğeniyor. Buna yatırım yapıyorum ben de. Sonuçta New York’ta tek rekabet ölçüsü santim! Hemen ilk akla gelen ölçüden bahsetmiyorum. Kolun ne kadar kalın, baldırların nasıl, karnında kaç baklava var daha önemli!

Rekabet birbirinin ayağını kaydırmak değil, iyi iş yapmak üzerinedir.

Biz halk olarak, birbirimizle rekabetten başka, suçlu arayıp parmak göstermekten başka pek birşey yapamamışız.

Marconi iyi bir dost, 17 adet patentimi kullanıyor. Bırakın devam etsin.

Tam bir pire sıçrayışı.

Eve bir an önce varıp güzelse bir an önce kahrolmak, mahvolmak, şayet güzel değilse biraz teselli bulmak için çılgın bir arzu duyarken...

Ancak ağabeyi kendinden evvel ölürse, ağabeyinin kendinden evvel toprağa verildiğini öğrenirse belki de biraz sükûn bulacak, kendisi iyi kötü yaşarken toprakta toprak olmuş bir ölüyü artık belki de pek kıskanmayacaktı...

Fakat şimdi Nuriye bu kadar güzel bir gencin anası olduğu için kadınlara ve erkeklere karşı karşı ayrı ayrı gurur duyuyordu. Bu gurur kadınlara: "İşte bu bayıldığınız çocuğun anası benim. Sizi hayran eden bu çocuğun hiç birinizi beni sevdiği gibi sevmesi ihtimali yoktur. Siz onun bir kaç günlük oyuncağından ibaretsiniz."

Dünyada iki tip basketbolcu vardır: Jordan ve diğerleri. Bazen Jordan o kadar güzel oynardı ki onu savunmaya çalışmak yerine potayı güzel gören bir yerden Jordan'ın yapacağı şeyi izlemeyi seçiyordum. Çünkü ertesi gün herkes o hareketten bahsederken tam anlamıyla görememiş olmak beni çıldırtıyor.

Son zamanlarda Messi'ye avantaj sağlamak için benim Xavi ile Iniesta'dan daha iyi olduğum yorumlarını görüyorum. O halde Xavi ve İniesta'dan daha iyi bir oyuncu olarak söylemeliyim ki Ronaldo tarihin en iyi oyuncusu, hiç şüphesiz.

Rekabetin serbestçe işlemesine imkan verilmelidir. Hiçbir kuvvet serbestliğe engel olmamalıdır. Tersine, serbestlik ve hürriyet, topluluğun nihai gayesi ve yüksek değeri olmalıdır. Ekonomik teşebbüslerde serbestliğin, ancak politik hürriyetin mevcut olduğu oranda mümkün olabileceğine inanmış bulunuyorum.

Çin bugün hem uluslararası düzeni değiştirme niyeti olan hem de bunu yapmak için güç toplayan tek rakiptir. Dolayısıyla ben ve ekibim ilk günden beri bu konuya odaklanmış durumdayız.

Ronaldo mu yoksa sen mi diye soranlara, Ronaldinho'nun hâlâ hayatta olduğunu söyleyip konuyu kapatıyorum.

Bilim, gerçeği aramaktır - bu, rakibini yenmeye, başkalarına zarar vermeye çalışan bir oyun değildir.

Büyüklüğün doruğuna erişen birinin kendi tırmandığı merdiveni tekmeleyerek başkalarının arkasından tırmanmasını engellemeye çalışması, çok iyi bilinen bir kurnazlıktır.

Hiç bir yasa, insanı, kendisi ile rekabete zorlayamaz.

Akıllı adam yarışmaz, böylece kimse ona karşı kazanamaz.

Ronaldo'ya karşı oynadığım için şanslıyım, sonra Messi'ye karşı ve Messi ile birlikte oynadım. Onlardan çok şey öğrendim. Özellikle birlikte oynadığimız iki sezonda Messi bana çok şey öğretti. Futbol tarihini onlar yazdılar, ölümsüzler.

Başarı için zorlayıcı itici güçlerin yalnızca rekabetçi bir kültürde ortaya çıkması onları daha az nevrotik yapmaz.

Yukarıda olmayı isteyenler, aslında birilerini aşağıda bırakmak isteyenlerdir!

Yaptığınız işten zevk aldığınız zaman saçınız dökülmez. Pep Guardiola kel. O futboldan zevk almıyor.

Lazio, Avrupa Konferans Ligi'nden elenince UEFA adına üzüldüm. Kupa burada kalabilirdi ama şimdi onu başka bir yere götürmek için kargo parası ödeyecekler.

Pepe'nin sözlerinin analizi çok kolay. Pepe'nin bir problemi var, adı da Raphael Varane.