#mucize

İnsanoğlunun duaları hep mucizeler içindir. Her türlü dua aslında şuna indirgenebilir: Yüce Tanrım, lütfen iki kere ikinin dört etmemesini sağla...

Sana bakmak, suya bakmaktır. Sana bakmak, bir mucizeyi anlamaktır.

Rüştü, hemen eliyle oyun kuruyor. Arif topla birlikte süratli. Arif, yerde... Hakem avantaja bıraktı, Ümit, orta içeriye, İlhan, İlhaaaaaan (Ömer Üründül: Gooooooooooooooooll!) Goooooool! Goooool! Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler! Yarı finaldeyiz! Türkiye yarı finalde! Muhteşem bir sonuç! Mucize! Mucize... Ve, işte, Osaka'dayız... Nagai Stadı'nda muhteşem bir sevinç!.. Altın gol altın!.. Unutulacak bir gol değil bu!.. (Sesi titremeye başlar) Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler... (Ağlar) Yarı finaldeyiz!.. (2002 - Türkiye Senegal 2002 Dünya Kupası Çeyrek Final Maçı'nda İlhan Mansız'ın attığı altın gol'ü anlatırken)

Yaşlandıkça filmleri daha çok devinen birer mucize olarak görüyorum.

Yaşam olağanüstü şeyleri sever fakat mucizeye gelince cimrilik eder.

Elde ettiğimiz başarıların peygamber veya tanrıların başarılarıyla boy ölçüşebileceğini zannetmiyorum. Nitekim Meryem Ana'nın mucizelerine inanan insan sayısı, bilinçdışının varlığına inanan insan sayısından çok çok daha fazla.

Şiir, hayatın büyüklüğüne, güzelliğine ve mucizesine dair bir ses kaydıdır.

Doğaüstü büyü fikri -mucizeler dahil- tutarsızdır, mantıklı anlamdan yoksundur.

Mucize beklemeye hiç gerek yok: Alıp verdiğimiz her nefes, bir yaşamak, bir de ölmektir ve bu, hayattaki en hakiki mucizedir.

Kötülük akılda yer etmiş, inatçı ve ancak mucize ile iyileşebilen bir ruh hastalığıdır.

Probleminizin çözüleceğine inanın. İnananlara inanılmaz şeyler olur. Cevabın geleceğine inanın.

Sönmüş bazı volkan kraterlerinin üstüne kurulmuş olan Sodom ve Gomore, Vezüv'ün lavlarının yuttuğu İtalyan şehirleri gibi yok oldular; işte tüm mucize bu.. Avrupa'nın bir bölümünde kendilerini bu doğal fanteziye teslim etmiş zavallı insanlara karşı ateş işkencesini barbarca uydurmak için bu çok basit olaydan yola çıkıldı.

Bir mucize sayesinde itibar kazanmak için sadece iki şey gereklidir: bir şarlatan ve birkaç aptal kadın.

1970'li yıllara baktığımız zaman bilgisayarın hayatımıza girmeye başladığını görüyoruz. Daha da ötesi bilimsel gelişmelerin hızı, mistiklerin çoktan ulaşmış oldukları noktaya doğru bizi götürüyor olması. Bu durum düşünen insanı daha önce mucize olarak nitelendirdiği pek çok olgunun gerçekliğine doğru yaklaştırmaya başlıyor. Bilgisayarın gelişmesiyle birlikte günlük hayatımızın içine giren mucizeler artık öylesine sıradan ki, kendi kendine açılan kapılar, sese veya ısıya duyarlı cihazlar hiçbirimizin üzerinde şaşkınlık yaratmıyor.

Mucize yoktur.

İnsanları tutsak etmenin ve vicdanları ele geçirmenin 3 yolu vardır: OTORİTE, MUCİZE, BİLİNMEZLİK.

Ne kadar uzun zamandır güzel bir şey olmuyor, sevinemiyoruz. Olmayacak bir mucizeyi olacakmış gibi bekliyoruz.

Mucizelere inanmıyorum çünkü mucizemiz olmayalı uzun zaman oldu.

Her an bir mucize olabileceğine inandırmıştım kendimi.

Din konusunda insanlar büyük çocuklardır. Bir din ne kadar saçmalık ve mucizelerle dolu olursa, halkın ruhu üzerinde o oranda tahakküm hakkı kazanır. Sofu, bönlüğüne hiçbir sınır koymamak zorunda olduğuna inanır. Bir şey ya da şeyler ne kadar çok anlaşılmaz olursa, halka o oranda ilahi görünür. Bu şeyler ne kadar az inanılabilir olursa, bunlara inanan sıradan insanlar, o oranda erdem ve üstünlükler olduğunu sanır.

Hiçbir şey mucizelerin doğruluğunu kanıtlamaz.

Din, cahilleri mucizeyle kandırır.

Bedavaya tavsiyedir, para verdiysen danışmanlıktır, bunlardan herhangi biri işine yaradıysa mucizedir.

Muhammed'in bazı olayları önceden bildirmesi, onun peygamber olduğunu ispatlamaz: başarılı bir tahminde bulunmuş olabilir, fakat bu onun geleceğe dair gerçek bir bilgisi olduğu anlamına gelmez.