#mahremiyet

Hakiki dost Allah gibi mahrem olmalıdır. Dostun çirkinliklerine, hoşa gitmeyen hallerine tahammül etmeli, hatasından incinmemelidir. Dosttan yüz çevirmemelidir, dosta itiraz etmemelidir. Nitekim rahmeti bol olan Allah kullarının ayıplarından, günahlarından, noksanlarından dolayı onlardan yüz çevirmez. Tam bir inayet ve şefkatle, onlara rızkını verir. İşte garazsız, ivazsız dostluk budur...

Bugün inceliğin bireydeki sahici ilkesi, hakkında konuşmayı sahiden reddettiği şeyde saklıdır.

Gizlice yapılıp tamamlanan her iş özgüven yükseltir.

Evde insan işte insan, arabayı insanlar yalnız kalmak için kullanır oldu.

Her iyi evlilik gizli bir ülkedir. (Kemik Torbası)

Herkes 'gerçek sizi' bilmeyi hak etmez. Bırakın, siz olduğunu düşündükleri kişiyi eleştirsinler.

Her insanın aynalara göstermediği bir yüzü ve kimseye söylemediği bir hüznü vardır.

(Karımın) ahlakı da bozuldu. Evdeki kızları benden gizli çırılçıplak soyuyor, dans ettiriyor.

Aile, kralların bile giremediği bir kaledir.

Ortalıkta olmayı sevmiyorum. İstanbul’da da şehrin biraz uzağında oturuyorum. Şehrin içi beni açmıyor. Yeni insanlar tanımayı, yeni ortamlara girmeyi seviyorum ama işlerimi hallettikten sonra şehri geride bırakmak bana iyi geliyor, beni bir sonraki güne şarj ediyor.

Kadının, avret dediğimiz yerlerini çıplak deri ile görmek haram olduğu gibi üzerine giyilmiş bir elbisenin ayrıntıları belli edecek şekilde iken görülmesi de haramdır. Pantolon, bu açıdan kadının kocasından başkasının görülmesi haram olan avretini belli etmektedir. Evet üzerine ikinci bir kıyafet olarak ferace ve benzeri bir şey alındığında sokakta bu sıkıntı kalkabilir ancak ev ortamında yani üzerinde o ikinci elbise bulunmadığı durumlarda pantolon kalça ve baldırları belli etmektedir. Kadının çocukları açısından bile bu sakıncalıdır. Hatta kadının kendisi gibi kadınlar açısından bile sakıncalıdır.

Duyarlı Müslüman bir hanım, İnternet gibi insandan cine kadar herkese açık ve bir daha kapatılamayan bir ortama fotoğraflarını nasıl koyabilir?

Kapısını tıklatarak girmemiz gereken evlere tek bir tıkla giriyoruz artık. (Sosyal medya hakkında)

Kirli çamaşırlar aile içinde yıkanmalıdır.

Ben hayvanları kafeste görmekten hiç hoşlanmam. Kendilerine bakıldığını bilir bu hayvanlar; yüzlerce meraklı gözü hisseder bu hayvanlar; dokunur bu onlara. Ben gözetlendiklerini bilmeyen hayvanlar isterim. Kendi inlerinde gezinen, uykulu yeşil gözlerle uzanıp pençelerini yalayan, düşünen, ürkek hayvanlar.

Ben gözetlendiklerini bilmeyen hayvanlar isterim.

Babasını, canını kaybetmiş bir adamın o halinin fotoğrafını çekmek için camiye gelip fırsat kollayan kadının elindeki telefona müdahale ettim. Cenazelere gidip artistlerle fotoğraf çekmeye çalışan saygısız insanlar! Hadi ölüye ve ailesine saygınız yok, Allah'tan utanın... Kadın kalabalığı yarıyor ve cenaze sahibi acıdan perişan, burnuna teli sokuyor... İşte o an mantığımı kontrol edemem ben! Elinden telefonu alırım. İnsanların acılarına saygınız olsun...

Paramı özel bir hayat kurmak için harcıyorum herkesin her şeyimi bildiği bir ortamda nefes alamam.

Şöhretten nefret eden bir paranoyağım şöhretten kaçmak için her şeyi yaptım ama o yakamdan düşmeyen bir kadın gibi.

Artık dünya hayatımıza çok fazla karışıyor.

Her şeyden önce gizlilik. Bir gün, gelecekte, insanlar geriye bakacak ve bir zamanlar ne kadar güzel olduğunu hatırlayacaklar.

Sırrını gizle. Mezhebini ve meşrebini kimseye söyleme.

İnsanların sırlarını açığa vurma.

Kanser olduğumda ben ünlüymüşüm gibi bakmadım, bir süre sakladım, acitasyonu sevmediğimden. Ama sonra ‘ben insanım ve hasta olabilirim’ diye düşündüm.