#laiklik

Ancak, Din ve sivil hükûmetin doğrudan bir karışımının tehlikesinin yanı sıra, dinî mülklerin, dinî mülkiyetli şirketler tarafından ebediyen muhafaza etme kapasitesinden sınırsız bir birikim içinde korunması gereken bir kötülük vardır.

Aslında, dinî kurumların toplum üzerindeki etkisi nedir? Bazı durumlarda, sivil otoritenin kalıntıları üzerinde manevi bir tiranlık kurdukları görülmüştür; Güvenliği sağlamak ve sürdürmek için kurulan adil bir hükûmet, onlara ihtiyaç duymaz.

Her insanın dini, her insanın kendi vicdanına ve inancına terkedilmelidir.

Bu sözlediğiniz gibi dil devrimini batıdan mı aldı Karamanoğlu Mehmet Bey'den mi, laikliği batıdan mı aldı Selçuklu Sultanı Tuğrul Bey'den mi aldı? Hakkında tek bir kitap yazarsanız...

Cumhuriyet tarihinde milletvekili olan bayanların hiçbiri başörtüsü takmadı. İsteyen dışarıda takabilir, buna bir itiraz olamaz. Türban milletvekili yeminine de aykırı. Yemin ederken laikliğe, Atatürk ilke ve inkılaplarına uyma ve bunları koruma konusunda and içeceksiniz, ondan sonra buna aykırı davranışta bulunacaksınız.

Laik aşırıcılığı bize daima daha kötüsünü sunmuştur.

PKK gibi kurulduğunda Marxist olan ve şimdi de oldukça laik olan bir örgütün, Güneydoğu gibi Türkiye’nin en muhafazakâr bölgelerinden birinde bu derece destek bulabilmesi için Türkiye devletinin bir şeyleri çok yanlış yapıyor olması gerek.

Belki “laiklik” aslında özgürlüğe “aracı” olmaktır..

Erbakan laisizmi anayasadan kaldıracakmış. Ne kendisinin ne babasının ne dedesinin haddidir bu.

Yalnız akıl hürriyetini sınırlayıcı, eğitim ve hukuk birliği ile laisizmi sarsıcı her şey Atatürkçülüğe hıyanet etmektir.

Din ile şeriatı bugün bile birbirine karıştıran üniversite diplomalı kimseler var. Tanrı'ya inanırsınız. Ona karşı güvenlerinizi yerine getirirsiniz. Din burada biter, ötesi şeriattır. Şeriatçılık demek, Müslüman toplumlarını yedinci yüzyıl Hicaz aşiretleri şartlarına doğru geri sürüklemek demektir.

Ne Tanzimat ne Birinci ne de İkinci Meşrutiyet; Osmanlı İmparatorluğu'nu kurtarmanın yolu din ve dünya işlerini ayırmak, Arap medresesi yerine Batı üniversitesi kurmak, akıl hürriyetini sağlamak olduğu üstünde durup onun şartlarını hazırlamamıştır.

Atatürk devrimlerinin iki temel taşı, laisizm ve eğitim birliğidir. Millet bütün dünya işlerinde ne şeriat ne de herhangi bir ideolojinin baskısı altında olmayarak yalnız günün şartları içinde kendisi için en yararlıyı düşünerek karar verir: Öz Atatürkçülük budur.

Atatürk devrimlerinin iki temel taşı, laisizm ve eğitim birliğidir.

Laisizmin manasını iyi anlayalım: Dumlupınar Zaferi vatan bütünlüğünü kurtarmıştır. Millet bütünlüğünü kurtaran, eğitim birliği ve laiklik devrimleridir.

Ben 1932'de Antep'te bir ramazan günü Türk hanımları ile öğle yemeği yemiştim. Yan bakan olmamıştı. Bu ramazan ilacımı alabilmek için Bursa yolundaki bir kasabada bir bardak su bulamadım. Turistler, Müslüman bile değilken, hepsi aç kalmışlardı. Anayasanın 19. maddesi her gün ayaklar altındadır.

Sonra nasıl tarih okumuş bu? Osmanlı padişahlığı devri yalancı şahitli, rüşvetçi kadı mahkemeleri ile dolup taşardı. Her mahkemenin kapısı karşısında bir yalancı şahit kahvesi vardı. O devrin şeyhülislamları ve müftüleri değil midir ki İngilizlere kulluk ederek Anadolu'da vatanı kurtarmak için savaşan cihatçıları fetva ile "tekfir" etmişlerdir. Nasıl cumhuriyet memurudur bu ki cumhuriyete karşı padişahlık devrini ileri sürer? Nasıl cumhuriyet memurudur bu ki Anayasa korurluğu altındaki Medeni Kanun'un erkekle eşit kıldığı, açtığı ve her mesleğe serbest bıraktığı Türk kadınına hakaret eder? Nasıl din adamıdır bu ki dini, en kötü politikacılık yolunda "kirletmeye" cesaret eder?

Dünyayı din ile yönetmeye kalkan usu yitikleri önlemek gerekir. Din ile yönetim olmaz. Dinde soru yoktur, din yönetimleri halka hesap vermez. Eleştiri yoktur. Din yönetimleri aydınların, hem de halkın kendilerine yönetimini eleştirmeli, ona soru sormalıdır. Toplumların yönetimi akılla, bilimle olmalıdır...

Cumhuriyet ilkelerine karşı devlet parasıyla ve olanaklarıyla din eğitimi alıp yürüdü; Cumhuriyet'e ters, kalabalık kadrolar yetiştiriliyor. Laiklik korunmalıdır.

Türkiye Özal'la birlikte "muhafazakâr modernizm" kavramını keşfetmeye başladı. Anayasa'nın 163'üncü maddesinin değiştirilmesi, işte bu ılımlı zihniyetin ürünüydü.
Laikliğin jakoben anlayıştan sıyrılma umutları o dönemde başlamıştı.

Artık, devlet dini yok; insanlar Fransız, İngiliz, Alman olup Katolik, Protestan, Yahudi olabilir ya da herhangi bir külte uymayabilir. Din kişisel bir şeye dönüştü; kişinin vicdanına bağlı. Uluslar artık Katolik, Protestan diye ayrılmıyor.

Bu cinayetlerin yaşanmasını istemiyorsanız, çocuklarımızın, gençlerimizin, tarikatların, cemaatlerin insafına terk edilmesine gönlünüz razı değilse, tüm tarikat, cemaat okul ve yurtları derhal kamulaştırılmalıdır.

Laikliğin hiçbir inancın karşısında olmaması ya da tam tersine, her inanç ile birlikte var olabilmesi, devleti inanç sistemi dışında tutarak, bireylerin vicdan, inanç ve din özgürlüklerinin güvencesini oluşturmasından kaynaklanır.

İslam'ın ılımlısı olmaz. Bir dine mahsus demokrasi olmaz. Bir mezhebe mahsus demokrasi olmaz. Bir ırka mahsus demokrasi olmaz. Bir millete mahsus demokrasi olmaz. Yani Müslümanlar için demokrasi, Sünniler için demokrasi, Aleviler için demokrasi, sadece Türkler için, Kürtler için demokrasi olmaz. Demokrasi Türk'ü, Kürt'ü, Alevi'si, Sünni'si, Hristiyan'ı, Müslüman'ı, Yahudi'si, Nasuri'si, Nusayri'si, Zerdüşt'ü, hepsi için demokrasi olur. "Yanlış yapıyorsunuz. Ilımlı İslam'a dayalı demokrasi kurarsınız, radikal İslam'a gider." dedim gitti. Libya'da gitti, Mısır'da gitti.