#köylü

Halay bilmeyen köylü de, dans bilmeyen şehirli de hayatın tadını çıkaramıyordur.

"Köylüye bir şey öğretebilmek için, ondan birçok şey öğrenmeli."

Köylüleri niçin öldürmeliyiz?

Okumuş bir İstanbul çocuğu ile bir Anadolu köylüsü arasındaki fark, bir Londralı İngiliz bir Pencaplı Hint arasındaki farktan daha büyüktür.

Eğer, bilmiyorlarsa kabahat kimin? Kabahat, benimdir. Kabahat, ey bu satırları heyecanla okuyacak arkadaş; senindir. Sen ve ben onları, yüzyıllardan beri bu yalçın tabiatın göbeğinde, herkesten, her şeyden ve her türlü yaşamak zevkinden yoksun bir avuç kazazede halinde bırakmışız. Açlık, hastalık ve kimsesizlik bunların etrafını çevirmiştir. Ve cehalet denilen zifiri karanlık içinde, ruhları, her yanından örülü bir zindanda gibi mahpus kalmıştır. Bu zavallı insanlardan, sevgi, şefkat ve insanlık namına artık ne bekleyebiliriz? Bu iklimin çoraklığı, ruhlarını kurutmuştur. Bu ıssızlık ve bu gurbet onlara müthiş bir egoizm dersi vermiştir. Onun için her biri kendi yuvasında bir kunduza dönüşmüştür.

Ekmeği elbiseyi işçiler yapıyor, ekini köylüler yetiştiriyorlar, sonra yaptıklarını kendi ürünü değilmiş gibi satın alıyorlar.

Hayatımdaki en önemli şey; çalışan insanlarla, işçilerle ve köylülerle sürekli ve yakın temaslardır.

Bütün emperyalistler, yerel beyler, yolsuzluğa bulaşmış memurlar ve kötü seçkinler köylülerin elinden gelecek akıbetleriyle karşılaşacaklar.

Köylü ile zengin, katran ile su gibidir. Bir yerde buluşamazlar, sürekli olarak biri ötekini atar.

Kanunu şehirliler yapar, hepsi şehirli olan hâkimler onu tatbik eder, yine hepsi şehirli olan avukatlar izah eder. Böyle olunca, bir köylü hakkını nasıl elde edebilir?

Köylüye açlık orucu tutturabilir, efendileri için can vermeğe sevkedebilir; savaşa sürülebilir, öbür dünyada cehennem olduğuna inandırabilir.

Son zamanlarda zaten köylüleri soymanın her türlüsü kanuna uygundu. Eski kanunlar bu işe yetmezse yenileri çıkıyordu.

Sattığımız para etmezdi. Aldığımıza da para yetmezdi.

Vatan sevgisi duygularının insanları ne kadar büyük fedakarlıklara razı ettiğine örnek aramak için her yerden önce köylere gitmelidir.

Köyleri gelişmiş, köylüleri mutlu olmayan bir memlekette düzgün ve sabit bir ilerleme ve saadet ancak rüyada görülebilir.

Köylü savaşta en önde giderek nasıl memleketi kurtardıysa, barışta da en önde gidip gerçek kalkınmayı sağlayacaktır.