#keşif

Mantık kendi başına yalnızca beyhudedir; hayal gücü olmadan sadece kanıtlanmış olanı yeniden kanıtlayabilir ve böylece hiçbir şeyi keşfedemez.

Bir öğretmen nedir? Sana söyleyeyim: O sana bir şey öğreten bir kişi değildir ancak zaten bildiği şeyi keşfetmeyi öğrencisine esinlendiren bir kişidir.

Ben aramam, ben bulurum.

İnanın tarih kitaplarını içiyorum ve bazı konularda uzmanlaşmış durumdayım. Mesela Eski Mısır ve Tudor İngiltere’si konularını çok fazla okuyorum. Yaptığım yolculuklarda da yerinde değerlendiriyorum. Mesela bu yüzden İngiltere ziyaretim bir Tudor ziyaretine döndü. Geçmişte yaşananlar ilgimi çekiyor. Bir yere ziyarete gittiğimde oradaki asırlık taşlara dokunuyor, bu taşlara kimler dokundu, bu yollardan kimler geçti diye düşünüyorum.

Uzayın bilinmezlerine ulaşmak, "bilgi çağında devrim yapmak" için, sadece uygar olmak yeter.

Merak, altın bir penceredir. O pencereden içeriye kim girmek istemez?

Aramak, aranmanın kapısıdır.

Benim için yazar olmak demek, içimizde taşıdığımız, en fazla taşıdığımızı biraz bildiğimiz gizli yaralarımızın üzerinde durmak, onları sabırla keşfetmek, tanımak, iyice ortaya çıkarmak ve bu yaraları ve acıları yazımızın ve kimliğimizin bilinçle sahiplendiğimiz bir parçası haline getirmektir.

Bir kitap yazmak, yavaşça kendini tanımaktır.

İnsan zihninin gelişimi hala yüksek bir maceradır, birçok yönden dünyadaki en yüksek maceradır.

Herkes biraz eğitimle bir şeyler yapabilir ama bir Mozart veya bir Monet olamaz mesela. İnsanın yeteneğini keşfetmesi ve onun üstüne gitmesi çok önemli. En üzüldüğüm şey; kaybolan, gün ışığına çıkamayan yetenekler.

İnsan o kadar harika bir varlık ki, bütün erdemlerini aynı anda saymak asla mümkün değil. Onu ne kadar çok çalışırsanız, o kadar çok yeni ayrıntı ortaya çıkar ve açıklamaları sonsuz olur.

Öncelikle evrenin küresel olduğunu gözlemlemeliyiz.

Aya gidiyoruz çünkü bence insanlığın doğasında her zaman meydan okuma olmuştur. Bu doğanın derin iç ruhudur... Nasıl bir alabalık akıntıya karşı yüzüyorsa biz bu işleri yapmak zorundayız.

Cesaret, kararlılık, merak ve bilme arzusu, dostluk, tehlike ve riske girmenin heyecanı, yarışmanın zevki, bağımsızlık, hayal gücü, egonun tatmini, yüksek amaçlara hizmet etme duygusu gibi motivasyonlar, hemen hemen tüm kâşiflerde değişik ölçeklerde gördüğümüz itici güçlerdir.

Özlem, insanların kendilerine eziyet etmek için keşfettikleri o duygu!

Yıldızları gözlemekten doğan fayda, uyanık geçen uzun gecelerde bunlara harcanan emek, çobanların faydalandıkları boş zaman, astronomiye bir takım ilerlemeler getirmiştir.

Ben de Alfred Nobel gibi düşünüyorum: İnsanlık, yeni keşiflerinde kötülüklerden çok iyilikler çıkaracaktır.

Ben, bilimin gerçek bir güzelliği olduğunu düşünenler arasındayım.

Çocuklar doğayla temasa geçtiklerinde güçlerini ortaya çıkarırlar.

Dünyanın kaşifleri olan duyular, bilgiye giden yolu açar.

İçini kaz, içinde iyilik pınarı var. Sen sonsuza dek kazarsan, o da sonsuza dek akacaktır.

Kimse bana inanmayacağı için, gördüklerimin yarısını bile anlatmadım.

Bilgelik bizi bulmaz; Başka birinin bizim yerimize çıkamayacağı bir yolculuğun ardından onu biz buluruz.